Wykonanie umowy przez eksperta polegające na ocenie projektów to umowa o dzieło, gdy charakter pracy skoncentrowany jest na osiągnięciu samoistnego i weryfikowalnego rezultatu. Tak zawarta umowa nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego właściwemu dla umów o świadczenie usług.

Przyznanie świadczenia w drodze wyjątku wymaga wykazania przez ubezpieczonego niemożności wypracowania odpowiedniego okresu ubezpieczeniowego z powodu szczególnych okoliczności niezależnych od jego woli; brak wykazania takich okoliczności uniemożliwia przyznanie świadczenia.

Dopuszczalność stwierdzenia choroby zawodowej w związku z wykonywaniem pracy, gdy istnieje wysokie prawdopodobieństwo związku przyczynowego, określona jest w art. 235¹ KP. NSA oddala skargę kasacyjną, uznając poprawność procedur oceny schorzenia przez organy sanitarne.

Umowa zawarta pomiędzy Województwem Dolnośląskim a ekspertem, dotycząca oceny projektów, stanowiła umowę o dzieło, co wyklucza jej kwalifikację jako umowy o świadczenie usług w myśl art. 627 k.c., a w konsekwencji błędne było zastosowanie przepisów o ubezpieczeniu zdrowotnym przewidzianych dla umów zlecenia.

Umowy dotyczące wykonania eksperckiej oceny i opiniowania projektów w procesie wyboru do dofinansowania przedstawiają cechy konstytutywne umowy o dzieło i nie nakładają obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego jako umowy o świadczenie usług.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, uzyskanie nowego orzeczenia o niepełnosprawności skutkuje automatycznym ustaniem prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, co beneficjent jest zobowiązany zgłosić, a jego niedopełnienie skutkuje uznaniem świadczenia za nienależnie pobrane.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy sprawowana opieka uniemożliwia podjęcie pracy, co nie zostało wykazane w niniejszej sprawie. Skarga kasacyjna była niezasadna, a wcześniejsze decyzje organów utrzymano w mocy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ocena zakresu niezdolności do samodzielnej egzystencji osoby niepełnosprawnej z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności powinna obejmować stałą opiekę, co uzasadniać może przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, niezależnie od wcześniejszych decyzji administracyjnych potwierdzających podobne przesłanki, takie jak specjalny zasiłek opiekuńczy.

Przy ustalaniu prawa do dodatku węglowego organy administracyjne mają obowiązek weryfikacji rzeczywistego źródła ogrzewania i rodzaju paliwa, korzystając z dostępnych narzędzi prawnych, gdy istnieją wątpliwości co do prawdziwości danych ujawnionych w centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń opiekuńczych i rezygnacji z jednego z nich, prawo do nowego świadczenia może być przyznane dopiero po wyeliminowaniu wcześniejszego uprawnienia z obrotu prawnego.

Skarga kasacyjna J.J. na decyzję o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest niezasadna. Naczelny Sąd Administracyjny uznał prawidłowość wcześniejszych rozstrzygnięć, stwierdzając brak spełnienia przesłanek prawnych do końca 2023 roku i legalność postępowania organów administracji.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że weryfikacja rzeczywistego źródła ogrzewania wnioskujących o dodatek węglowy powinna obejmować analizę wszelkich dostępnych danych, niezależnie od deklaracji w centralnej ewidencji emisyjności budynków, zgodnie z przepisami ustawy o dodatku węglowym.

Przy ocenie prawa do zwolnienia z opłacania składek zgodnie z przepisami COVID-19, organ administracyjny nie może ograniczać się wyłącznie do danych z rejestru REGON, lecz musi uwzględniać dowody rzeczywistego prowadzenia działalności, z poszanowaniem zasad postępowania administracyjnego.

Opieka naprzemienna, jako przesłanka przyznania świadczenia wychowawczego, wymaga potwierdzenia w orzeczeniu sądu w zakresie zamieszkania dziecka z każdym z rodziców w powtarzających się okresach, a sama regulacja kontaktów nie stanowi jej podstawy.

Pomoc publiczna związana z pandemią COVID-19 wymaga uwzględnienia przepisów krajowych i unijnych, a odesłanie do Komunikatu Komisji UE jest prawnie wiążące. Trudna sytuacja ekonomiczna skarżącego uzasadnia odmowę zwolnienia z opłacania składek.

Osadzenie w zakładzie karnym samo w sobie nie wpływa na warunki przyznania świadczeń rodzinnych ani na prawo do zasiłku rodzinnego, jeśli nie zmienia się status prawny rodzica lub sytuacja dochodowa rodziny.

Z uwagi na fakt, że opieka nad osobą niepełnosprawną nie może być stwierdzona jako bezpośrednia przeszkoda dla zatrudnienia w niniejszym przypadku, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje. Brak związku przyczynowego między sprawowaną opieką a niepodejmowaniem pracy zarobkowej oznacza, że zakres opieki nie wyklucza podjęcia zatrudnienia.