Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, będący aktem wewnętrznego charakteru, nie wymaga waloru aktu prawa miejscowego, a proceduralne wady w jego przyjęciu, o ile nie wpływają na jego merytoryczną zgodność z prawem, nie skutkują jego nieważnością.
W przypadku zbiegu uprawnień do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz świadczenia pielęgnacyjnego, warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest zawieszenie pobierania renty, co wyklucza jednoczesne korzystanie z obu świadczeń socjalnych.
Art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy nie ogranicza prawa obywateli Ukrainy do uzyskania świadczeń pielęgnacyjnych, co nakazuje wykładnia zgodna z celem wspierania obywateli Ukrainy legalnie przebywających w Polsce w kontekście systemu świadczeń rodzinnych.
Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku, gdy inne osoby zobowiązane do alimentacji mogą partycypować w opiece nad osobą wymagającą pomocy, nie narusza przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych ani Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje rolnikowi, który nie zaprzestał formalnie prowadzenia gospodarstwa rolnego, gdyż zaprzestanie takie wymaga konkretnych działań prawnych potwierdzających faktyczne nieprowadzenie działalności rolniczej.
W przypadku zbiegu praw do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje przed ustaniem prawa do zasiłku opiekuńczego. Świadczenie można przyznać dopiero od daty następującej po ustaniu wcześniejszego uprawnienia.
Osoba pozostająca w związku nieformalnym, wychowująca wspólnie z konkubentem co najmniej jedno wspólne dziecko, nie może być uznana za samotnie wychowującą dziecko z wcześniejszego związku w rozumieniu art. 3 pkt 17a u.ś.r.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzję odmowną Kolegium, podkreślając potrzebę dalszego ustalenia faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego przez skarżącego.
W przypadku podejrzenia niemedycznego przeznaczenia produktów leczniczych, farmaceuta jest obowiązany odmówić realizacji zamówienia, a brak tej odmowy może skutkować utratą rękojmi należytego prowadzenia apteki i cofnięciem zezwolenia.