Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane wstecznie, jeżeli w okresie tym istnieje konkurencyjne świadczenie. Zrezygnowanie z jednego świadczenia stanowi warunek przyznania innego świadczenia, co spełnia formalna eliminacja wcześniejszej decyzji.

Świadczenie pielęgnacyjne może zostać przyznane wyłącznie od dnia, w którym nie przysługuje już świadczenie kolidujące, zgodnie z zasadą jednego wybranego przez uprawnionego świadczenia w przypadku zbiegu uprawnień. Sąd kasacyjny potwierdza, że złożenie wniosku o świadczenie pielęgnacyjne nie wpływa na datę ustania zasiłku dla opiekuna.

NSA orzeka, że bezczynność organu administracyjnego w zakresie decyzji w sprawie nadpłaty opłat abonamentowych nie występuje, jeśli zwrot stanowi czynność materialno-techniczną, niewymagającą wydania decyzji.

Minister Zdrowia nie może warunkować zgody na kontynuację specjalizacji bez wyraźnej podstawy prawnej, a decyzje o zakresie brakujących elementów szkolenia muszą być oparte na pełnej weryfikacji stanu faktycznego.

Umowa nazwana przez strony "umową o dzieło", której przedmiotem są powtarzalne, proste czynności fizyczne wykonywane według instrukcji zamawiającego z wykorzystaniem dostarczonych przez niego materiałów, prowadzące do wytworzenia dużej liczby identycznych przedmiotów nieposiadających samoistnej wartości rynkowej, stanowi w rzeczywistości umowę o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. w związku

Artystyczne wykonanie utworów muzycznych może być przedmiotem umowy o dzieło, gdy rezultat został określony przez wskazanie konkretnych utworów oraz rangi wydarzenia wymagającego wyjątkowych kwalifikacji i kunsztu artystycznego, uzasadniających wybór wykonawcy. Silne zaakcentowanie podmiotowego charakteru wykonania przez starannie dobranego artystę o uznanym dorobku stanowi kryterium kwalifikacji umowy

Podmiot prowadzący działalność apteczną ponosi obiektywną odpowiedzialność administracyjną za naruszenie zakazu reklamy aptek, nawet jeśli nie jest świadomość umieszczenia reklamy w jej pobliżu, co uzasadnia nałożenie kary na podstawie art. 94a ust. 1 P.f.

Promocja portalu internetowego pośrednio reklamującego apteki sieci jest sprzeczna z art. 94a ust. 1 P.f., a rozdzielenie spraw dla różnych województw prawidłowe; SEA utrzymał karę za każdą lokalizację.

Reklama działalności aptek w formie telewizyjnej i internetowej, przekraczająca zakres informacji o lokalizacji i godzinach pracy, narusza całkowity zakaz reklamy i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej. Podział postępowań wynika z właściwości miejscowej, a nałożona kara nie narusza zasady jednolitości prawa.

Informacja o lokalizacji i godzinach pracy apteki nie stanowi reklamy zabronionej wmyśl art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, jeżeli jest zgodna z treścią i nie zawiera elementów perswazyjnych.

Czynności wykonywane przez wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy, o charakterze ciągłym i stałym, podlegają przepisom dotyczącym zlecenia. W związku z tym wspólnik zobowiązany jest do opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż takie czynności nie stanowią periodycznych świadczeń niepieniężnych w rozumieniu art. 176 k.s.h.

W przypadku świadczeń ciągłych i stałych wspólnika spółki z o.o., których charakter nie wpisuje się w ramy art. 176 k.s.h., należne wynagrodzenie powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Członek zarządu spółki z o.o. świadczący stałe, nieperiodyczne usługi na rzecz spółki, objęty jest zobowiązaniem do ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca, nie zaś realizujący powtarzalne świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 k.s.h.

Świadczenia wykonywane przez wspólnika członka zarządu o stałym i nieprzerwanym charakterze, nie stanowią świadczeń powtarzających się w rozumieniu art. 176 § 1 k.s.h., lecz są zakwalifikowane jako ciągłe, co uzasadnia objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że odmowa umorzenia zaległości abonamentowych przez KRRiTV była prawidłowa, a decyzja miała charakter uznaniowy i opierała się na niewykazaniu przez skarżącego wyjątkowych przesłanek społecznych lub losowych.