Opiekę naprzemienną, o której mowa w art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, można stwierdzić wyłącznie na podstawie orzeczenia sądowego, które wyraźnie wskazuje na sprawowanie przez rodziców opieki w porównywalnych cyklicznych okresach, a samo prawo do kontaktów, nawet regularnych, nie jest wystarczające do stwierdzenia jej istnienia. Teza od Redakcji
Stwierdzenie choroby zawodowej może opierać się na wysokim prawdopodobieństwie związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą, a organy administracyjne są związane opiniami specjalistów medycznych w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej.
Samo faktyczne posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej wpisanego w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest dostatecznym warunkiem podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, kiedy ogłoszenie upadłości spółki skutkuje utratą przez wspólnika zdolności do prowadzenia spraw spółki.
Posiadanie innych osób zobowiązanych alimentacyjnie w jednakowym stopniu nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, o ile skarżący spełnia warunki ustawowe, jednakże zakres sprawowanej opieki musi faktycznie wykluczać możliwość podjęcia zatrudnienia, aby świadczenie mogło być przyznane.
Powtarzalne, regularne czynności pozbawione twórczego charakteru, realizowane w ramach zawartej umowy, powinny być kwalifikowane jako umowa o świadczenie usług, a nie umowa o dzieło, co pociąga za sobą obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Okres odbywania zasadniczej służby wojskowej podlega zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach uprawniającego do emerytury pomostowej, jeżeli po zakończeniu służby ubezpieczony podjął zatrudnienie w dotychczasowym zakładzie pracy w terminie przewidzianym przez przepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony.
Umowa o świadczenie usług, zgodnie z art. 750 k.c., obejmuje powtarzalne czynności wykonywane starannie, ale nie prowadzi do jednorazowego, indywidualnego rezultatu, dlatego wykonawcy tych czynności podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Lista świadczeniodawców realizujących umowy na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych jest informacją publiczną, którą można udostępnić na wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, niezależnie od regulacji art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Art. 14 ust. 3a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych przewiduje nałożenie kary pieniężnej przez KNF w przypadku niewywiązania się przez ubezpieczyciela z obowiązków likwidacji szkody w terminach określonych w art. 14 ust. 1-3 ustawy, jeżeli postępowanie likwidacyjne zostało wszczęte po 11 czerwca 2007 r., niezależnie od daty zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego.
Sąd rozpoznający sprawę dotyczącą prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ma obowiązek wyjaśnienia wszelkich sprzeczności między opiniami biegłych oraz zapewnienia, aby ocena zdolności do pracy uwzględniała kompleksową analizę wpływu schorzeń na możliwość wykonywania zatrudnienia zgodnie z kwalifikacjami ubezpieczonego.
Powtarzalne, regularne czynności wykonywane w ramach umów, które nie prowadzą do powstania jednorazowego, indywidualnego dzieła, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług zgodnie z art. 750 k.c., a nie jako umowy o dzieło, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego po stronie wykonawcy takich umów.