Obowiązek zwrotu świadczeń nienależnie pobranych wynikający z art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wymaga ustalenia winy, świadomości nienależności pobieranego świadczenia ani przyczynienia się do wydania decyzji przyznającej nienależne świadczenie. W przypadku przyznawania wynagrodzenia pełnomocnikowi z urzędu należy stosować stawki przewidziane dla pełnomocników z wyboru.
Sąd administracyjny nie jest uprawniony do badania zgodności z prawem decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania z tytułu nieopłaconych składek, a przedawnienie tych zobowiązań należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja została wydana.
Niska sytuacja dochodowa zobowiązanego nie stanowi samodzielnej przesłanki do umorzenia należności publicznoprawnej, gdyż decyzja organu w tym zakresie jest uznaniowa i musi uwzględniać zarówno interes publiczny, jak i perspektywy poprawy sytuacji materialnej zobowiązanego w przyszłości.
Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników w trybie art. 41a ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników ma charakter uznaniowy i zależy od spełnienia przesłanki 'ważnego interesu zainteresowanego'. Organ administracji ma prawo odmówić umorzenia, jeśli uzna, że przesłanka nie została spełniona, nawet w przypadku trudnej sytuacji materialnej ubezpieczonego.
Ocena przeważającej działalności podmiotu ubiegającego się o zwolnienie z obowiązku opłacania składek na podstawie art. 31 zo ust. 11 ustawy COVID-19 nie może opierać się wyłącznie na danych zawartych w rejestrze REGON, ale musi uwzględniać rzeczywiście wykonywaną działalność, zwłaszcza w przypadku, gdy wpis w rejestrze nie odpowiada stanowi faktycznemu.
W ramach ustalania rzeczywistego przeważającego przedmiotu działalności, określonego w art. 31zo ust. 11 ustawy COVID-19, organ administracyjny ma obowiązek przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, jeśli istnieją wątpliwości co do zgodności danych zawartych w rejestrze REGON z faktycznym stanem rzeczy.
Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom rezygnującym z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną niezależnie od ich wieku; decydująca jest ocena związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaną opieką.
W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniego definitywnego zrezygnowania z przysługującego specjalnego zasiłku opiekuńczego, co wyklucza jednoczesne przyznanie obu świadczeń za ten sam okres oraz konieczność całkowitego uchylenia decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy.
Oświadczenie o rezygnacji z jednego z konkurencyjnych świadczeń, aby uzyskać inne świadczenie (m.in. pielęgnacyjne), musi być definitywne, nie zaś hipotetyczne lub uzależnione od warunku przyszłego. Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po bezwarunkowej rezygnacji z dotychczasowego świadczenia.
W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne dopiero po wygaśnięciu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub po skutecznej rezygnacji z tego zasiłku, a wyrównanie różnicy między świadczeniami nie jest możliwe.
Świadczenie pielęgnacyjne nie może zostać przyznane z mocą wsteczną, jeśli wniosek o nie został złożony po dacie, za którą żądane jest wyrównanie, chyba że decyzja poprzedzająca takie wstrzymanie świadczenia została skutecznie zaskarżona i wykazane zostały przesłanki do przywrócenia terminu na złożenie odwołania.
W przypadku braku sądowego orzeczenia o opiece naprzemiennej, świadczenie wychowawcze przysługuje rodzicowi, który pierwszy złoży wniosek, niezależnie od faktycznego podziału opieki nad dzieckiem pomiędzy rodzicami.
W przypadku zbiegu prawa do emerytury z powszechnego systemu emerytalnego oraz świadczeń policyjnych dla funkcjonariuszy w służbie przed 2 stycznia 1999 r., obowiązuje zasada pobierania jednego świadczenia, chyba że emerytura policyjna została obliczona według zasad dla funkcjonariuszy przyjętych po 1 stycznia 1999 r.
Przy dokonywaniu oceny prawnej służby z perspektywy art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy bierze się pod uwagę przede wszystkim formację, w której pełniona była służba, a także zajmowane stanowisko czy stopień służbowy oraz przebieg służby. Określenie formacji/instytucji ma istotne znaczenie z uwagi na to, że zakres i przedmiot ich działalności może prima facie potwierdzać, że
Sąd jest uprawniony do odmowy zastosowania art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, gdy przepis ten, mimo że formalnie obowiązujący, prowadzi do skutków naruszających konstytucyjne zasady proporcjonalności, sprawiedliwości społecznej oraz równego traktowania, zwłaszcza gdy dotyczy funkcjonariuszy, którzy tylko przez krótki okres służyli na rzecz totalitarnego państwa, a po
W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne może zostać przyznane dopiero po wygaśnięciu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego.