Decyzja o odmowie umorzenia składek na ubezpieczenie społeczne jest zasadna, jeżeli skarżący posiada dochody oraz majątek umożliwiające spłatę należności, nawet w trudnej sytuacji finansowej, a umorzenie należności byłoby przedwczesne bez wystąpienia przesłanek całkowitej nieściągalności.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia istotne jest faktyczne zaprzestanie wykonywania pracy i ustanie stosunku zatrudnienia, a nie samo zawieszenie wykonywania pracy, jak ma to miejsce w przypadku urlopu wychowawczego.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie sprawowanie opieki jest przyczyną, a jednocześnie przeszkodą w podejmowaniu pracy zarobkowej.
Zwrot nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego, zgodnie z art. 30 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, jest wymagany tylko w przypadku, gdy osoba pobierająca świadczenie działała w złej wierze, a organ właściwie poinformował ją o warunkach utraty prawa do świadczeń i konsekwencjach niewywiązywania się z obowiązku zgłaszania stosownych zmian.
Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego nie jest uzależnione od obecności innych osób zobowiązanych do obowiązku alimentacyjnego względem osoby niepełnosprawnej; istotne jest osobiste sprawowanie opieki i rezygnacja z zatrudnienia wnioskodawcy, niezależnie od możliwości wsparcia przez inne osoby zobowiązane.
Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane najwcześniej od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, a rezygnacja z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną jest koniecznym warunkiem jego przyznania.
Pełnienie służby w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy samoistnie kwalifikuje daną osobę jako funkcjonariusza służącego na rzecz totalitarnego państwa, skutkując obniżeniem świadczeń emerytalno-rentowych, bez konieczności wykazania indywidualnych działań naruszających prawa człowieka.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie jest wymagana czasowa korelacja między rezygnacją z zatrudnienia a wystąpieniem niepełnosprawności, wystarcza ustalenie, że brak zatrudnienia wynika wyłącznie z konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Obowiązek alimentacyjny pozostałych członków rodziny nie wpływa na prawo wnioskodawcy do świadczenia.
Ustalenie podlegania przez polskiego pracownika objętego dotychczas zaświadczeniem A1, ubezpieczeniu społecznemu w innym kraju może być dokonane tylko przez właściwą instytucję ubezpieczeniową tego kraju, zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a nie – przez Zakład
Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy zaopatrzeniowej, w sytuacji gdy zmarły funkcjonariusz nabył prawo do emerytury z tytułu służby w Milicji Obywatelskiej, a nie z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, stanowi nieproporcjonalną ingerencję w prawa majątkowe beneficjenta renty i narusza konstytucyjne zasady ochrony praw nabytych oraz zaufania obywateli do państwa
Świadomość beneficjenta dotycząca nienależnego pobrania świadczeń ma kluczowe znaczenie dla ustalenia obowiązku ich zwrotu; w przypadku niepełnego pouczenia ze strony organów, pobranie środków niekoniecznie musi być uznane za nienależne.
Dla prawidłowego ustalenia istnienia obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia decydujące znaczenie ma świadomość osoby pobierającej świadczenie co do okoliczności wpływających na jego nienależność, w tym właściwe pouczenie o zasadach pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego (art. 23 u.p.o.u.a.).