Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne musi definitywnie zrezygnować z zasiłku dla opiekuna, poprzez wyeliminowanie decyzji przyznającej to świadczenie, aby mogła otrzymać świadczenie pielęgnacyjne.

Ponowne złożenie wniosku o świadczenie pielęgnacyjne w przypadku tożsamości podmiotowej i przedmiotowej z poprzednio rozstrzygniętą sprawą oraz braku nowych okoliczności stanowi naruszenie zasady res iudicata, uniemożliwiając wszczęcie postępowania administracyjnego.

Uchybienia proceduralne polegające na pozbawieniu strony możliwości obrony swych praw, wynikające z nierozpoznania wniosku o rozprawę, stanowią podstawę do stwierdzenia nieważności postępowania sądowego (art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.).

Przy przyznawaniu renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS należy uwzględnić wszystkie szczególne okoliczności, w tym stan zdrowia psychicznego zmarłego, który mógł mieć wpływ na jego zdolność do pracy i podjęcie zatrudnienia.

Wspólnik dwuosobowej spółki z o.o., który pełni funkcję członka zarządu i wykonuje pracę w ramach stosunku pracy, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, gdy występuje podporządkowanie pracownicze zgodne z art. 22 k.p., a fakt bycia członkiem zarządu nie wyklucza możliwości bycia pracownikiem tejże spółki.

Praktyka zawieszania przez strony świadczeń emerytalnych lub rentowych w oczekiwaniu na decyzję w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego jest zbędna w świetle istniejących regulacji procesowych; w przypadku zawodowego reprezentowania strony przez adwokata, organy administracyjne nie są pozbawione obowiązku wywiązania się z nałożonych na nich obowiązków informacyjnych względem strony.

Organ rentowy posiada uprawnienie do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne deklarowanej przez ubezpieczonych w przypadkach, gdy podstawa ta nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistych przychodach z pozarolniczej działalności gospodarczej, tak aby zapobiec nieuzasadnionemu uzyskiwaniu świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych.

Faktyczne sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, w zakresie adekwatnym do stopnia stwierdzonej niepełnosprawności, które codziennie uniemożliwia podjęcie zatrudnienia, kwalifikuje opiekuna do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymaga spełnienia kryteriów faktycznego wykonywania tej działalności w sposób ciągły, zorganizowany i nastawiony na zysk, a brak tych cech prowadzi do uznania, że osoba nie podlega takim ubezpieczeniom.

Uchylenie decyzji administracyjnych przyznających świadczenia rodzinne jest zgodne z prawem, jeśli wynika z późniejszego ujawnienia faktów mających istotny wpływ na ocenę prawa do tych świadczeń, nawet jeśli wcześniej inne postępowanie w tej samej sprawie zostało umorzone z powodu błędów w ustaleniach faktycznych. Decyzje administracyjne nie są ostatecznie trwałe, gdy pojawiają się nowe, istotne okoliczności

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego niezbędne jest ustalenie bezpośredniego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, który to związek musi być ścisły i wykluczający możliwość podjęcia pracy zarobkowej.

Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie, na której ciąży obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnego krewnego, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zastosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, który obniża świadczenia funkcjonariuszy służących na rzecz państwa totalitarnego do poziomu przeciętnej emerytury u osób, które po 1990 r. wypracowały dodatkowe uprawnienia, narusza zasadę równości przed prawem i prawo do zabezpieczenia społecznego, jak określono w Konstytucji RP.

Kwalifikacja 'służby na rzecz totalitarnego państwa' nie może opierać się wyłącznie na formalnej przynależności do określonych jednostek, lecz musi uwzględniać indywidualną ocenę działań służbowych w kontekście naruszenia praw człowieka.

W przypadku zbiegu prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i emerytury wojskowej, wypłaca się jedno z tych świadczeń - to, które jest wyższe lub wybrane przez zainteresowanego, chyba że emerytura wojskowa została obliczona na zasadach określonych w art. 15a lub art. 18e ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych.