Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest indywidualne badanie wpływu tego aktu na wydane rozstrzygnięcia administracyjne, w szczególności z uwzględnieniem art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje konieczności następczego stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; decyzje te podlegają wzruszeniu w trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie automatycznie skutkuje nieważnością rozstrzygnięć administracyjnych opartych na tym akcie; konieczne jest badanie wpływu nieważności aktu normatywnego na wydane na jego podstawie akty oraz uwzględnienie zasad stabilności obrotu prawnego, ochrony praw nabytych i trwałości decyzji ostatecznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym uznaniem za nieważne podjętych na jego podstawie indywidualnych decyzji administracyjnych. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawnego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym unieważnieniem decyzji lub postanowień administracyjnych wydanych na jego podstawie. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, który stanowił podstawę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego, nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia - wymaga wznowienia postępowania i oceny wpływu stwierdzenia nieważności aktu normatywnego na decyzje podjęte na jego podstawie.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych, lecz wymaga przeprowadzenia odpowiedniego postępowania w celu oceny, czy decyzje te zostały wydane na podstawie wtedy obowiązującej podstawy prawnej oraz czy zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych nie zostały naruszone.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz wymaga uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych decyzji zgodnie z postępowaniem administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.

Zamieszczenie informacji o nazwie i lokalizacji apteki wraz z elementami perswazyjnymi na banerze może stanowić niedozwoloną reklamę, jeśli przekaz wykracza poza ramy dozwolonej informacji i zachęca do skorzystania z usług apteki. Teza od Redakcji

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych wynikających z koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego różnych państw członkowskich UE, pierwszeństwo mają świadczenia przyznawane przez państwo zatrudnienia lub pracy na własny rachunek jednego z rodziców, nawet jeśli drugi rodzic wraz z dzieckiem zamieszkują w innym państwie członkowskim.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.

Problemy kadrowe, których kierownik podmiotu leczniczego jest świadom z wyprzedzeniem, nie mogą być uznane za siłę wyższą w kontekście art. 34 ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, co obliguje do zachowania trybu określonego w art. 34 ust. 1 i 2 u.d.l., w tym uzyskania zgody wojewody na czasowe zaprzestanie działalności leczniczej.

Prowadzenie programu lojalnościowego, którego celem jest zachęcenie klientów do zakupu towarów w aptece, stanowi niedozwoloną reklamę apteki ogólnodostępnej zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne. Teza od Redakcji

Reklamą aptek, zgodnie z art. 94a ust. 1 p.f., jest każde działanie, które ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów lub skorzystania z usług, co oznacza, że oznaczenia takie jak 'promocja' i 'wyprzedaż' w aptekach są niedozwolone. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymaga wzruszenia tych decyzji w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga wnikliwej analizy i wyjaśnienia okoliczności podlegania ubezpieczeniu społecznemu oraz rzeczywistej możliwości podjęcia zatrudnienia przez wnioskującego. Sam fakt złożenia oświadczenia o rezygnacji z zatrudnienia lub pracy zarobkowej nie jest wystarczający.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego tylko w trybie art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a w przypadku zbiegu tych świadczeń należy się zwrot nienależnie pobranych kwot zgodnie z art. 16 ust. 7 i ust. 8, co wyłącza zastosowanie art. 30 ust. 1 i ust. 2 tejże ustawy.