Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie wywołuje automatycznie skutku nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie akty podlegają wzruszeniu w trybie właściwych postępowań administracyjnych.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odrębnego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z art. 147 § 2 PPSA.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie, które podlegają wzruszeniu w trybie przewidzianym przez postępowanie administracyjne lub postępowanie szczególne (art. 147 § 2 ppsa).
Stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy nie prowadzi automatycznie do nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jej podstawie; rozstrzygnięcie to podlega wzruszeniu w trybie określonym przez przepisy prawa administracyjnego.
Dla zakwalifikowania pracy jako wykonywanej w szczególnym charakterze na podstawie ustawy o emeryturach pomostowych, należy ocenić rzeczywisty charakter i odpowiedzialność wykonywanych czynności, a nie tylko tytuł stanowiska.
W przypadku przyznawania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, organ powinien dokonać kompleksowej oceny okoliczności stanu faktycznego sprawy, w tym szczególnie problemów zdrowotnych, które mogły mieć wpływ na możliwość kontynuowania zatrudnienia i spełnienia warunków do uzyskania świadczenia na ogólnych zasadach.
W razie zbiegu prawa do emerytur z systemu zaopatrzeniowego i powszechnego, świadczenie wypłaca się zgodnie z wolą ubezpieczonego, który może wybrać świadczenie wyższe, chyba że umyślnie złożył oświadczenie o wyborze niższego świadczenia.
Art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej są sprzeczne z Konstytucją RP, ponieważ obniżają wysokość świadczeń funkcjonariuszy pełniących służbę po 1990 r., co narusza zasady równości, ochrony praw majątkowych oraz zabezpieczenia społecznego, przez co sądy powszechne są zobowiązane do niezastosowania tych przepisów.
Przepis art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie powinien być stosowany do osób, które mimo okresowej służby na rzecz totalitarnego państwa, znaczącą część swojego okresu zatrudnienia przepracowały w ramach demokratycznych struktur państwowych, gwarantując im w ten sposób ochronę konstytucyjnie chronionych praw do emerytury.
Nieważność uchwały prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnej wydanej na jej podstawie; konieczna jest ocena wpływu nieważności uchwały na decyzję administracyjną, z uwzględnieniem zasad stabilności obrotu prawnego oraz ochrony praw nabytych.
Nieważność aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych; konieczne jest zbadanie wpływu nieważności tego aktu oraz zastosowanie odpowiednich trybów postępowania administracyjnego.
Stwierdzenie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa nie może być dokonane wyłącznie w oparciu o formalną przynależność do wymienionych formacji, lecz wymaga zbadania wszystkich okoliczności sprawy, łącznie z czynami jednostkowymi funkcjonariusza.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tych aktów zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje podlegają wzruszeniu w trybie określonym w przepisach postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie; rozstrzygnięcia te mogą być wzruszane w drodze postępowania wznowieniowego. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie decyzji lub postanowień, lecz wymaga uruchomienia stosownego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych podjętych na jej podstawie; decyzje te podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności uchwały gminy przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności wydanych na jej podstawie indywidualnych aktów administracyjnych. W dacie wydania aktu administracyjnego musi istnieć obowiązująca podstawa prawna, nawet jeśli później stwierdzono jej nieważność. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na jego podstawie; takie rozstrzygnięcie podlega wzruszeniu w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowienia wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tego rodzaju rozstrzygnięć administracyjnych (art. 147 § 2 p.p.s.a.). Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji