Umowy o świadczenie usług, realizujące zadania o charakterze technicznym, do których stosuje się przepisy o zleceniu, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Dochodzenie praw przez stronę w postępowaniach administracyjnych i sądowych wymaga umotywowanego wykazania naruszenia przepisów w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.

Umowy zawarte przez P (...) Sp. z o.o. miały charakter umów o świadczenie usług podlegających przepisom o zleceniu, co obligowało do ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy, wykluczając je z kategorii umów o dzieło na podstawie Kodeksu cywilnego.

Umowa o przygotowanie profesjonalnych opracowań z konferencji naukowej zawarta przez C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, a umową o świadczenie usług, co uzasadnia zastosowanie odpowiednich przepisów i obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o stworzenie opracowania naukowego z konferencji pomiędzy ubezpieczoną a C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, lecz umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym według przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Umowy zawarte pomiędzy stronami stanowiły umowy o świadczenie usług, objęte obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, a nie umowy o dzieło. Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. na decyzję NFZ została oddalona przez NSA, co potwierdziło prawidłowość kwalifikacji umów przez NFZ.

Umowy z dnia kontroli uznawane za umowy o świadczenie usług, podlegają przepisom art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach i zobowiązują osoby je wykonujące do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowy zawarte przez P (...) Sp. z o.o. z wykonawcą nie stanowią umów o dzieło, lecz umowy o świadczenie usług, do których odpowiednie zastosowanie mają przepisy o zleceniu, co skutkuje obowiązkiem podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Prezesa ZUS została wydana z naruszeniem prawa, nakazując ponowne rozpoznanie sprawy z uwzględnieniem wszystkich przesłanek przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz indywidualnych okoliczności skarżącego.

Uchylając wyrok WSA, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że obywatelom Ukrainy przysługuje prawo do świadczeń rodzinnych jedynie wtedy, gdy zamieszkują z dziećmi na terytorium RP. Świadczenia te ograniczono wyłącznie do potrzeb dzieci, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Organ nie może stosować analogii z przepisów ustawy o pomocy społecznej przy ustalaniu dochodu z gospodarstwa rolnego dla rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, jeśli ustawa przewiduje ustalenie dochodu na podstawie oświadczenia wnioskodawcy.

Okoliczności finansowe i życiowe skarżącej nie uzasadniają zastosowania ulgi w postaci umorzenia opłaty planistycznej. Uchwała WSA utrzymała się, jako zgodna z obowiązującym prawem w kontekście braku przesłanek jurysdykcyjnych wskazujących na "ważny interes zobowiązanego".

Umorzenie zaległych składek na ubezpieczenie społeczne jest wyjątkiem zarezerwowanym dla sytuacji nadzwyczajnych; NSA, potwierdzając prawidłowość postępowania ZUS, oddalił skargę kasacyjną, uznając brak przesłanek uzasadniających takie umorzenie.

Skarga kasacyjna dotycząca umorzenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości została oddalona z uwagi na brak przesłanek "ważnego interesu zobowiązanego", co jest konieczne do zastosowania ulgi w spłacie należności budżetowych.

W postępowaniu sądowoadministracyjnym umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania braku możliwości ich spłaty przez skarżącego. Organ rentowy nie jest obarczony obowiązkiem dowodzenia przesłanek do umorzenia, które winny być wykazane przez wnioskodawcę.

NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.

Czynności opiekuńcze nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym, świadczone stale i potrzebne do codziennej egzystencji, mogą uzasadniać rezygnację z zatrudnienia co kwalifikuje do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na wyrok WSA w Warszawie, potwierdzając brak spełnienia przesłanek do przyznania świadczenia w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej. Przyznanie renty nie było uzasadnione z uwagi na brak całkowitej niezdolności do pracy oraz nieznacznego niedopełnienia warunków do uzyskania renty.

Przyznanie świadczenia rentowego w trybie wyjątku wymaga łącznego spełnienia przesłanek szczególnych okoliczności, braku środków utrzymania, całkowitej niezdolności do pracy oraz niespełnienia warunków ustawowych w sposób niezależny od wnioskującego. Brak spełnienia wszystkich przesłanek wyklucza przyznanie świadczenia nawet w trudnej sytuacji materialnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając brak przesłanek umożliwiających przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, za uzasadnieniem decyzji Prezesa ZUS.

W przypadku przyznawania renty rodzinnej w drodze wyjątku, organ rentowy zobowiązany jest dogłębnie zbadać przesłanki szczególnych okoliczności oraz w sposób kompleksowy i indywidualny ocenić całość sytuacji życiowej wnioskodawcy, co zaniechał ZUS, naruszając art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Płatnik składek nie jest uprawniony do przesuwania w deklaracjach ZUS IWA pracowników zatrudnionych jednocześnie w warunkach przekroczenia najwyższego dopuszczalnego natężenia hałasu (czynnik środowiskowy) oraz narażonych na czynniki mechaniczne do kategorii zagrożenia mechanicznego nieuwzględnianego przy obliczaniu składki wypadkowej, gdyż hałas jako mierzalny czynnik szkodliwy dla zdrowia musi być

Sprzeczność składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c. stanowiąca podstawę nieważności postępowania zachodzi, gdy wyrok został wydany jednoosobowo przez sędziego powołanego na urząd sędziego sądu apelacyjnego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych

Przepis art. 22a ustawy zaopatrzeniowej obniżający wysokość policyjnej renty inwalidzkiej funkcjonariuszy, którzy pełnili służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy, nie znajduje zastosowania do obliczenia wysokości policyjnej renty inwalidzkiej, do której prawa zostały nabyte z tytułu służby w Policji lub innych jednostkach III Rzeczypospolitej Polskiej (poza zakresem

Świadczenie w drodze wyjątku z art. 83 ust. 1 ustawy o FUS nie przysługuje, gdy niespełnienie warunków do renty wynika z okoliczności subiektywnych, a nie niezależnych i obiektywnych. Przesłanki przyznania świadczeń wyjątkowych należy interpretować rygorystycznie.