Przepis o nienależnym świadczeniu (art. 410 k.c.) nie ma zastosowania do żądania zwrotu nienależnie pobranej składki na ubezpieczenie emerytalne.

Okoliczność, że pomiędzy stronami toczył się proces o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przez nakazanie wykreślenia hipoteki zakończony prawomocnym wyrokiem oddalającym to powództwo nie może skutkować niedopuszczalnością podnoszenia przez dłużnika rzeczowego nowych zarzutów obronnych w procesie o zapłatę z zabezpieczenia rzeczowego.

W świetle obowiązującego prawa, umowa kredytowa waloryzowana kursem waluty obcej, zawierająca klauzule indeksacyjne i dotyczące spreadu walutowego, które obciążają kredytobiorcę nieprzejrzystym i niejednoznacznym ryzykiem walutowym, jest nieważna z uwagi na abuzywność tych klauzul. Interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności takiej umowy istnieje, gdyż pozwala na usunięcie stanu niepewności co do

Cesja wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, której skuteczność była zawieszona ze względu na brak wpisu wymaganego zgodnie z art. 79 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361), staje się skuteczna z chwilą, w której na podstawie art. 1000 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. hipoteka wygasła, a na jej miejsce weszło

Przewidziane w art. 296 ust. 1 p.w.p. roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści, będące de lege lata roszczeniem samodzielnym względem roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, obejmuje co najmniej korzyść polegającą na bezpodstawnym korzystaniu z cudzego dobra, postrzeganą zazwyczaj jako zaoszczędzony wydatek w związku z nieponiesieniem należnych opłat licencyjnych, może jednak

1. Oddalenie wniosku dowodowego w postępowaniu apelacyjnym bez zgłoszenia przez pełnomocnika zastrzeżeń do protokołu na podstawie art. 162 Kodeksu postępowania cywilnego powoduje utratę prawa do powoływania się na uchybienia przepisom prawa procesowego w dalszym toku postępowania. 2. Dopuszczenie przez sąd dowodu z urzędu, zgodnie z art. 232 zdanie drugie k.p.c., jest wyjątkowym uprawnieniem sądu,

1. Zasądzenie sumy pieniężnej, która wprawdzie mieści się w granicach kwotowych powództwa, lecz z uwzględnieniem innej podstawy faktycznej niż określona w pozwie, stanowi orzeczenie ponad żądanie. 2. W procesie apelacyjnym sąd drugiej instancji jest związany jedynie zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa procesowego przedstawionymi w apelacji, o ile nie są one wyłączone spod kontroli na podstawie przepisu

Niewypłacenie przez podmiot publicznoprawny odpowiedniej kwoty dotacji stanowi jedynie źródło szkody (zdarzenie szkodzące), a zatem poszkodowany nadal, na ogólnych zasadach, musi podnieść i wykazać, że poniósł szkodę ‎w określonej wysokości. Szkodą nie jest więc samo nieotrzymanie świadczenia publicznoprawnego w należnej wysokości. W ramach procesu o odszkodowanie konieczne jest wykazanie np., że osoba

Pełnomocnictwo procesowe nie uprawnia pełnomocnika do dokonywania czynności materialnoprawnych, w szczególności do składania oświadczeń o odstąpieniu od umowy czy dokonywania potrącenia wierzytelności, a skuteczność takich czynności wymaga odrębnego umocowania materialnoprawnego lub zgody drugiej strony na działanie bez umocowania zgodnie z art. 104 k.c.

Nie sposób podzielić wywodu poczynionego na tle art. 362 k.c., jakoby przyczynienie się rodziców do powstania szkody, która dotknęła ich małoletnie dziecko, jest równoznaczne w zakresie skutków określonych w art. 362 k.c. z przyczynieniem się samego poszkodowanego.

1. Skarb Państwa może ubiegać się o uznanie za bezskuteczną darowizny skazanego dokonanej jeszcze przed wyrokiem skazującym, jeśli w sprawie orzeczono przepadek korzyści z przestępstwa. 2. Dopuszczalne jest stosowanie art. 527 i n. k.c. per analogiam do ochrony należności publicznoprawnych. Racje te pozostają aktualne w odniesieniu do stanu rzeczy powstającego na skutek orzeczenia przez sąd karny przepadku

Artykuł 484 Kodeksu spółek handlowych nakłada odpowiedzialność odszkodowawczą na osoby współdziałające w wydaniu przez spółkę akcji, obligacji lub innych tytułów uczestnictwa, jeżeli w ogłoszeniach lub dokumentach dotyczących tych tytułów zawarto fałszywe dane lub zatajono istotne okoliczności. Odpowiedzialność ta opiera się na zasadzie winy, a ciężar dowodu w zakresie winy podmiotu odpowiedzialnego

1. Art. 46 Prawa łowieckiego obejmuje obowiązkiem wynagrodzenia nie tylko szkody wyrządzone przy wykonywaniu polowania, ale także szkody wyrządzone przez niektóre zwierzęta łowne w uprawach i płodach rolnych. Dotyczy on jednak tylko szkód w mieniu. Na takie jego rozumienie wskazuje przewidziany w ust. 2 art. 46 sposób szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a więc także w jego punkcie 2. Nie do

Zasadniczym celem gospodarczym umowy franczyzy jest rozwój sieci franczyzodawcy przez zwiększenie rozpoznawalności jego marki oraz zdobywanie coraz większej ilości klientów. Natomiast franczyzobiorca, w zamian za możliwość korzystania z oznaczenia przedsiębiorstwa franczyzodawcy, znaków towarowych lub innych praw na dobrach niematerialnych oraz różnych form pomocy, jest zobowiązany do działania zgodnie

Na tle art. 442 § 1 zd. 1 k.c. oraz art. 4421 § 1 zd. 1 k.c. w pierwotnym brzmieniu – odmiennie niż w obecnym stanie prawnym – nie było podstaw do zrównania faktu dowiedzenia się z powinnością uzyskania określonej wiedzy, w szczególności w razie zachowania należytej staranności.

Organ administracji pierwszej instancji nie może odpowiadać za szkodę wyrządzoną wydaną przez siebie decyzją administracyjną na tej podstawie prawnej, gdy decyzja ta była poddana kontroli instancyjnej. Odpowiedzialność cywilną na tej podstawie prawnej ponosi jedynie osoba, w strukturze której funkcjonuje organ drugiej instancji ‎(w praktyce: Skarb Państwa).

1. W umowach o świadczenie usług zastrzeżenie dodatkowego elementu wynagrodzenia, które będzie należne wówczas, gdy zostanie osiągnięty określony rezultat (sukces) nie jest co do zasady sprzeczne ‎z przesłankami określonymi w art. 3531 Kodeksu cywilnego. To dodatkowe wynagrodzenie przysługujące w razie uzyskania określonego wyniku może przy tym wynikać wprost z umowy o świadczenie usług 2. Sąd drugiej

Interes społeczny może uzasadniać ujawnienie, a nawet upublicznienie popełnienia przez stronę przestępstwa objętego zatarciem skazania.

Określonego w ustawie wyłączenia sędziego (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) nie zmienia związanie wykładnią prawa dokonaną przez Sąd Najwyższy (art. 39820 k.p.c.), gdyż jest to instytucja odrębna od wyłączenia sędziego w postępowaniu cywilnym z mocy ustawy, która ma znaczenie samodzielne (pierwszoplanowe).

Skoro przepis art. 180g ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego, definiując przesłanki powinnego zachowania przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, określa ustawowy termin jego wykonania, to zarówno nieudzielenie przewidzianych tym przepisem danych statystycznych w tym terminie, jak i udzielenie ich po terminie, należy kwalifikować jako niewypełnienie obowiązku przewidzianego w art. 180g ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego

W świetle art. 76 Konstytucji RP sąd, przed którym prowadzone jest postępowanie nakazowe z weksla wobec konsumenta, obok przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, musi także z urzędu stosować przepisy mające na celu ochronę konsumenta. Co za tym idzie, stosując przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące postępowanie nakazowe z weksla, przy ich interpretacji dokonanej w świetle orzecznictwa

Określanie kursu waluty jako „średni kurs NBP” pomniejszony lub powiększony o marżę banku ma charakter abuzywny, lecz prowadzić powinno do eliminacji jedynie elementu odnoszącego się do modyfikacji średniego kursu NBP marżą banku.

Niedozwolone postanowienie umowy w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest ex lege pozbawione mocy wiążącej od samego początku i każdy organ orzekający w sprawie dotyczącej roszczenia z umowy z udziałem konsumenta jest obowiązany z urzędu to uwzględnić, chyba że konsument temu się sprzeciwi w sposób niewymuszony i jednoznaczny. Konsekwencją nieuwzględnienia z urzędu przez sąd niedozwolonych postanowień

Artykuł 993 k.c. nie znajduje zastosowania do umów wzajemnych, takich jak umowa dożywocia. Dożywocie jest umową prawa cywilnego o charakterze kauzalnym, konsensualnym, dwustronnie zobowiązującym, odpłatnym i wzajemnym. Umowę dożywocia wyróżniają funkcjonalnie powiązane świadczenia, które są zdolne do zaspokojenia określonych w umowie potrzeb dożywotnika, tak dalece, aby nie potrzebował on zdobywać