Sąd może ustalić wysokość opłaty za użytkowanie wieczyste na podstawie wartości rynkowej nieruchomości określonej operatem szacunkowym, nawet jeśli strona kwestionuje ocenę infrastruktury i stan środowiskowy nieruchomości, o ile zarzuty nie znajdują potwierdzenia w materiałach dowodowych.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej, które umożliwiają jednostronne ustalanie kursu przeliczeniowego przez bank i przerzucają całkowite ryzyko kursowe na konsumenta, są niedozwolone i ich eliminacja skutkuje nieważnością umowy w całości.

Postanowienia umowy kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej, które przewidują jednostronne ustalanie kursu walut przez bank, rażąco naruszają interesy konsumenta i prowadzą do nieważności umowy.

Status konsumenta nie przysługuje stronom umowy kredytowej, gdy umowa służy bezpośrednio działalności gospodarczej, nawet jeśli nie wszystkie działania były bezpośrednio profesjonalne. Ocena statusu konsumenta powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu umowy w momencie jej zawierania.

Interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. musi bezpośrednio dotyczyć sytuacji prawnej powoda; nie może on skutecznie dochodzić wykładni umowy w interesie podmiotu trzeciego, jeśli nie wykazuje bezpośredniego wpływu na jego własne prawa lub obowiązki.

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinna być interpretowana w sposób, który zapewnia ubezpieczonemu realną ochronę, a w przypadku wątpliwości interpretacyjnych winni je ponosić twórcy postanowień umowy, jeśli niejasności nie można usunąć za pomocą wykładni.

Przy obliczaniu zachowku nie dolicza się darowizn dokonanych przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz od otwarcia spadku, na rzecz osób, które nie dochodzą do spadku (art. 994 § 1 k.c.).

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego, który jest indeksowany do waluty obcej, ale wypłacany i spłacany w walucie krajowej, zawierające jednostronne uprawnienia banku do ustalania kursu wymiany waluty obcej, są uznawane za nietransparentne i abuzywne, co skutkuje nieważnością umowy kredytu, jeśli wyeliminowanie tych postanowień uniemożliwia realizację głównych świadczeń stron umowy.

W przypadku niezgodnej z prawem decyzji administracyjnej, która prowadzi do przedawnienia zobowiązania podatkowego, beneficjent podatku ma prawo dochodzić odszkodowania odpowiadającego różnicy między podatkiem należnym a podatkiem faktycznie uiszczonym, nawet gdy brak jest w obrocie prawnym decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.

W sytuacji, gdy umowa partnerstwa publiczno-prywatnego przewiduje możliwość dokonania zapłaty na rzecz podwykonawców przez zamawiającego, spełnienie tej zapłaty skutkuje częściowym zaspokojeniem roszczeń wykonawcy wobec zamawiającego. Warunek ten znajduje zastosowanie nawet w przypadku, gdy złożenie świadczenia do depozytu sądowego było nieważne, a depozyt został wypłacony podwykonawcom za zgodą zamawiającego

Zawarte umowy o dofinansowanie bez wymaganej zgody Stolicy Apostolskiej są czynnościami prawnymi niezupełnymi, a odmowa potwierdzenia przez władzę kościelną powoduje ich nieważność, skutkując obowiązkiem zwrotu nienależnie uzyskanych świadczeń (art. 410 w zw. z art. 405 k.c.).

Bank ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za wypłaty dokonane na podstawie sfałszowanych dokumentów, nawet jeśli dołożył należytej staranności w weryfikacji autentyczności dokumentów.

W sprawie o zwolnienie od egzekucji nie zachodzi współuczestnictwo konieczne między wierzycielami realizującymi indywidualne uprawnienia na podstawie różnych tytułów wykonawczych, a wymagalność roszczenia o zwrot wkładu nie jest uzależniona od opróżnienia lokalu, z którym ten wkład był związany.

Wynagrodzenie określone w umowie w kwocie netto nie obejmuje dodatkowych zobowiązań podatkowych, jeśli nie zostało to wyraźnie przewidziane w jej postanowieniach, a kara umowna może być stosowana do zabezpieczenia obowiązków niepieniężnych.

Utrata własności rzeczy na skutek zasiedzenia nie powoduje wygaśnięcia roszczenia byłego właściciela o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy w okresie poprzedzającym upływ terminu zasiedzenia.

Dobro dziecka oraz potrzeba ustalenia jego pochodzenia zgodnie z prawdą biologiczną mogą przeważyć nad interesami dorosłych i nawet w sytuacji, gdy prawo właściwe do rozstrzygnięcia sporu wymaga zastosowania przepisów obcych, sądy mogą zastosować prawo polskie, jeśli skutki zastosowania prawa obcego byłyby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego RP.

Naśladownictwo produktów konkurenta, nawet w przypadku braku indywidualizujących cech, może zostać zakwalifikowane jako delikt nieuczciwej konkurencji, gdy działanie to polega na pasożytniczym wykorzystywaniu zdobytej przez inny podmiot renomy, w szczególności, gdy konkurent opiera swoją pozycję rynkową na renomie i efektach pracy innego przedsiębiorstwa.

Umowa kredytu obowiązuje w wyrażonej w niej walucie tylko wówczas, gdy strony na etapie zawarcia umowy miały rzeczywistą możliwość zarówno wypłaty, jak i spłaty kredytu w tej walucie.

W przypadkach naruszenia prawa do znaków towarowych oraz czynów nieuczciwej konkurencji przez wprowadzenie w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów, sądy mogą zakazać korzystania z mylących oznaczeń nawet w sytuacji, gdy uprawniony sprzeciwił się naruszeniu w terminie krótszym niż pięć lat od powzięcia wiadomości o używaniu znaku, a ponadto możliwe jest uznanie ochrony znaków towarowych jako znaków

Klauzule indeksacyjne oraz klauzule ryzyka walutowego zawarte w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, które pozwalają bankowi na jednostronne i swobodne kształtowanie kursu waluty, stanowią postanowienia abuzywne, co prowadzi do nieważności umowy, gdyż niemożliwe jest utrzymanie jej podstawowego charakteru po usunięciu tych klauzul.

Klauzule umowne przyznające bankowi jednostronne prawo do określania kursów walut w umowach kredytów indeksowanych są abuzywne, a umowa zawierająca takie postanowienia nie może być utrzymana po ich wyeliminowaniu.

Klauzule walutowe w umowach kredytowych, przyznające bankowi możliwość jednostronnego ustalania kursu waluty indeksacji lub waloryzacji, są abuzywne, a ich zawarcie skutkuje nieważnością umowy kredytowej.

Zmiana umowy na podstawie klauzuli rebus sic stantibus może być dochodzona, nawet po wykonaniu umowy, jeśli przesłanki tej klauzuli zaistniały w czasie trwania stosunku zobowiązaniowego, pod warunkiem posiadania przez wszystkie strony pełnej legitymacji procesowej.

Artykuł 72 § 2 k.c. stanowi podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej za prowadzenie negocjacji z naruszeniem dobrych obyczajów lub bez zamiaru zawarcia umowy. Dla pociągnięcia do odpowiedzialności konieczne jest wykazanie złej wiary negocjującego oraz związku przyczynowego między tą działalnością a wyrządzoną szkodą. Negocjacje mogą obejmować różne umowy, jednak, gdy dotyczą zobowiązań spółki, odpowiedzialność