Kwalifikacja prawna umowy jako umowy o dzieło bądź umowy o świadczenie usług zależy od ustaleń faktycznych dotyczących konkretnego przypadku. Zgodnie z art. 65 § 2 k.c. w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Skutek określany mianem upadku umowy, w praktyce w polskim porządku prawnym wiązany w istocie z jej nieważnością bezwzględną, może wystąpić zasadniczo w dwóch sytuacjach. Po pierwsze wtedy, gdy na skutek zastosowania ochrony wynikającej z dyrektywy 93/13 nie da się w ogóle ustalić treści stosunku zobowiązaniowego stron. W takiej sytuacji należy bowiem przyjąć, że strony nie są związane żadną umową.

Nie świadczy o powstaniu umów o dzieło wielokrotność umów zawieranych przez płatnika składek, zamiast pojedynczych umów trwałych. Rozstrzygając o charakterze zobowiązania należy bowiem przede wszystkim interpretować jego istotę i to, do czego strony przywiązują istotną wagę.

Dyrektywa zawarta w art. 12 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej nie może być rozumiana w taki sposób, że każda rozbieżność co do sensu umowy ubezpieczenia musi być rozstrzygana na korzyść kontrahenta zakładu ubezpieczeń. Nie jest też tak, że posłużenie się wieloznacznym (nieostrym, niedookreślonym) wyrazem lub zwrotem językowym w każdym przypadku skutkować musi stwierdzeniem niejednoznaczności

1. Zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 k.c. są pojęciem pozostającym w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności danej sprawy i w takim całościowym ujęciu wyznaczają podstawy, granice i kierunki jej rozstrzygnięcia w wyjątkowych sytuacjach, które przepis ten ma na względzie. Dlatego dla zastosowania art. 5 k.c. konieczna jest ocena całokształtu szczególnych okoliczności danego

W przypadku roszczenia o zawarcie umowy na podstawie protokołu rokowań, którego wymagalność uzależniona jest od spełnienia określonego warunku, takiego jak uprzednia zapłata określonej kwoty, niemożliwe jest uznanie roszczenia za skuteczne bez spełnienia tego warunku. Ponadto, próba podważenia lub uzupełnienia ustaleń faktycznych w postępowaniu kasacyjnym, w odniesieniu do kwestii nieobjętych wcześniejszymi

Nie można podzielić stanowiska, że kwota określona w art. 8 ust 1a ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego „musiała być ‘zarezerwowana’ dla przypadków skrajnych, takich, w których strony żądały oprócz zadośćuczynienia jeszcze odszkodowania i których krzywda wynikła z internowania mogła być wyższa, chociażby

Termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą z umowy kredytu bankowego wynosi trzy lata.

Ponowne odwołanie może pozwolić stronie na zachowanie terminu z art. 4779 § 1 k.p.c. oraz uniknąć obowiązku wykazywania przesłanek z § 3 tego samego przepisu i tym samym skutku uprawomocnienia się decyzji organu rentowego.

Osoba rozpoczynająca działalność może wybrać drogę polegającą na zaciągnięciu zobowiązań (kredyt, leasing), by od początku liczyć się ze stratą ekonomiczną, lecz w pewnej perspektywie może w związku z tym spodziewać się korzyści. Poczynione celowe koszty (nakłady) mogą procentować w przyszłości i ten aspekt winien być brany pod uwagę, bo taki modus operandi nie przekreśla zarobkowego charakteru działalności

Skuteczne wystąpienie z żądaniem ustalenia bezskuteczności czynności prawnych na podstawie ustawy Prawo upadłościowe nie jest dopuszczalne, jeśli powód może dochodzić swoich roszczeń w procesie o zasądzenie świadczenia lub ukształtowanie stosunku prawnego na podstawie innych przepisów, nawet jeśli umowy są uważane za bezskuteczne z mocy samego prawa.

Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego kara umowna może zostać zastrzeżona na wypadek niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego. Warunkiem uznania dochodzonej kwoty za karę umowną jest więc przyjęcie, że między stronami istniał stosunek zobowiązaniowy, którego przedmiotem było swoiste świadczenie w postaci zaniechania złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, a złożenie

1. Zarówno w przypadku, w którym dochodzi do upadku umowy kredytowej w całości (gdy po wyeliminowaniu z niej postanowień abuzywnych jej dalsze funkcjonowanie jest prawnie niemożliwe), jak i w przypadku, w którym umowa może w obrocie funkcjonować w pozostałym zakresie, świadczenia spełnione w wykonaniu nieważnej umowy lub na podstawie niedozwolonego postanowienia umowy stanowią świadczenia nienależne

Nietezowane

Art. 484 § 2 k.c. nie jest przepisem szczególnym względem art. 3531 i art. 58 § 2 k.c., za czym przemawia m.in. okoliczność, iż o miarkowaniu kary umownej decydują okoliczności, które mają miejsce po zawarciu umowy, a w szczególności wysokość szkody wierzyciela. Oznacza to, że może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nieważne postanowienie przewidujące karę umowną, która już

W sprawach dotyczących interpretacji Protokołów ustaleń i ich wiążącego charakteru, kluczowe jest uwzględnienie całokształtu okoliczności zawarcia umowy, w tym celu dokumentu, zamiarów stron oraz ich późniejszego zachowania, co może świadczyć o istnieniu zobowiązania prawnego, nawet jeśli nie zostało to wyraźnie określone w treści dokumentu.

Nawet subiektywnie obraźliwe skojarzenia, skoro nie prezentują treści niedozwolonych ani nie mają na celu dehumanizacji osoby prezentowanej, lecz dotyczą porównania z postacią historyczną budzącą u przynajmniej części odbiorców negatywne emocje (niezależnie od tego czy chodzi o wojskowego puczystę, czy prezentera telewizyjnego na usługach totalitarnego reżimu) nie uzasadniają tezy o naruszeniu w sferze

Termin przedawnienia roszczenia przeciwko komplementariuszowi spółki komandytowej za zobowiązanie tej spółki biegnie od chwili, w której okazało się, że egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna. Do tego momentu istnieje sytuacja zbliżona do unormowanych w art. 121 k.c. Uwzględniając treść art. 120 k.c., uznać należy, że dopiero stwierdzenie bezskuteczności egzekucji wobec spółki komandytowej daje

Charakter apelacji pełnej znajduje umocowanie w art. 378 § 1 k.p.c., stwierdzającym, że sąd drugiej instancji „rozpoznaje sprawę", a nie sam środek odwoławczy, co ma miejsce np. w wypadku skargi kasacyjnej (por. np. 39813 § 1 k.p.c.). Dokonanie przez sąd drugiej instancji ustaleń faktycznych umożliwia temu sądowi - stając się zarazem jego obowiązkiem ustalenie podstawy prawnej wyroku, a więc dobór

1. Uszczerbek właściciela, związany z pogorszeniem nieruchomości tylko w następstwie zbudowania na niej i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych (gazowych), jest rekompensowany świadczeniem, jakie może on uzyskać za obciążenie jego prawa służebnością przesyłu. Wynagrodzenie za ustanowienie służebności powinno równoważyć wszelki uszczerbek związany z trwałym obciążeniem nieruchomości. 2. Wydana

Ciężar udowodnienia (onus probandi) pozwala rozstrzygnąć sprawę merytorycznie, także wówczas, gdy sąd nie zdołał w ogóle (w pewnej części) wyjaśnić stanu faktycznego sprawy. Wówczas konsekwencje procesowe tego ponosi strona, na której dowód spoczywał. Jeżeli natomiast istotne fakty zostaną ustalone, to podlegają one ocenie z punktu widzenia przepisów prawa materialnego, niezależnie od tego, która ze

Ocena kwestii związanych z ochroną praw autorskich oraz innych praw intelektualnych powinna opierać się na wyjaśnieniach faktycznych oraz spójnych opinii biegłych sądowych, a nie na nieuzasadnionych próbach ponowienia dowodów lub zdobywania kolejnych opinii w celu podważenia wcześniejszych ustaleń sądu.

Art. 75 Prawa przewozowego dotyczy legitymacji do dochodzenia roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań umownych w zakresie wskazanym w tym przepisie. W jego świetle uprawnionym do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z umowy przewozu przesyłek towarowych jest nadawca bądź odbiorca. To, której z tych osób przysługuje wspomniane uprawnienie, zależy od ustalenia, której z