1. Złożenie oświadczenia o potrąceniu, nawet w przypadku wierzytelności opiewającej na znaczną kwotę, w zasadzie nie prowadzi do istotnej zmiany majątkowej, skoro jego konsekwencją jest równowartościowe umorzenie wierzytelności i zobowiązania, co oznacza, że nie dochodzi do uszczuplenia majątku. 2. Wierzytelność regresowa przysługująca inwestorowi, który w ramach odpowiedzialności solidarnej zaspokoił
Niedopuszczalne jest uzupełnianie umowy przez sąd krajowy poprzez zmianę nieuczciwego warunku na podstawie prawa krajowego oraz utrzymanie części nieuczciwego warunku, jeśli prowadziłoby to do zmiany treści umowy.
Materiał prasowy, który nie ma związku z mieniem państwowym i stosunkami cywilnoprawnymi, ale dotyczy wykonywania funkcji władczych przez państwo i procesu legislacyjnego, nie podlega wymogom sprostowania określonym w ustawie prasowej. Skarb Państwa, reprezentowany przez Ministra Sprawiedliwości, nie ma przymiotu zainteresowanego w takiej sprawie.
1. Art. 328 § 2 k.p.c. nie wymaga od sądu odwoławczego zamieszczania we własnym uzasadnieniu wszystkich elementów uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji. Wystarczające jest zawarcie tych elementów, które są niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy w kontekście treści apelacji i zakresu rozpoznania. Ponadto, sąd drugiej instancji nie ma obowiązku przeprowadzania dowodów ponownie, lecz musi przeanalizować
Domniemanie z art. 3 ust. 1 u.k.w.h. można obalić w każdym postępowaniu, w tym w postępowaniu o zapłatę wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, nawet jeśli w toku postępowania o uzgodnienie treści księgi wieczystej pojawiły się zarzuty podważające wiarygodność ksiąg wieczystych. Sąd w sprawie o zasądzenie wierzytelności musi bowiem dokonać prawidłowego zastosowania prawa materialnego, w tym ustalić
Spółka kapitałowa, która w toku procesu nabyła prawa i obowiązki osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w związku z jej przekształceniem na mocy art. 5841 - 58413 k.s.h., wstępuje do procesu, którego przedmiot dotyczy praw i obowiązków przejętych (art. 5842 § 1 k.s.h.) bez konieczności uzyskania zgody strony przeciwnej. W takiej sytuacji nie ma zastosowania art. 192 pkt 3 k.p.c. Jednak
Publikacje prasowe, które ujawniają dane osobowe osoby, przeciwko której toczy się postępowanie sądowe, naruszają art. 13 ust. 2 Prawa prasowego, nawet jeśli są związane z zarzutami stawianymi tej osobie i służą interesowi publicznemu. Decydującym kryterium dla oceny naruszenia jest możliwość identyfikacji osoby przez przeciętnego reprezentanta określonego środowiska, a nie przez przeciętnego czytelnika
1. jeśli dłużnik ważnie złoży przedmiot świadczenia do depozytu sądowego, co następuje przy spełnieniu przesłanek wskazanych w ustawie i przy zgodności przedmiotu świadczenia z treścią zobowiązania, to nie może być uwzględnione powództwo o zasądzenie od tego dłużnika kwoty odpowiadającej sumie pieniężnej złożonej do depozytu. 2. W przypadku scentralizowanych konsorcjów wykonawczych, gdzie funkcja lidera
Uznać należy, że niedopuszczalne byłoby zastępowanie przez Sąd wyeliminowanego abuzywnego postanowienia umowy innym mechanizmem wyliczenia kwoty raty kapitałowo-odsetkowej. Żaden bowiem przepis prawa nie daje podstaw do zastąpienia klauzuli abuzywnej innym postanowieniem. Uzupełnienie luk po wyeliminowaniu takiej klauzuli stanowiłoby również zbyt daleko idącą modyfikację umowy w interesie przedsiębiorcy
W kontekście umów zawartych w wyniku przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, zasada swobody umów, wyrażona w art. 3531 k.c., nie wyłącza możliwości zastrzeżenia przez zamawiającego uprawnienia do kształtowania okresu świadczenia usług, jednakże takie zastrzeżenie musi być wyraźnie i jednoznacznie zaakceptowane przez drugą stronę i nie może powodować istotnej nierówności pozycji
Roszczenie komandytariusza niebędącego przedsiębiorcą o wypłatę przypadającego na niego zysku w spółce komandytowej nie jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 k.c.
Z art. 90 ust. 1 i 2b u.s.o. w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. wynika norma kreująca pomiędzy Skarbem Państwa lub jednostką samorządu terytorialnego, właściwymi do wypłaty dotacji, a osobami prowadzącymi szkoły lub placówki niepubliczne, uprawnionymi do żądania dotacji, stosunek prawny odpowiadający cechom zobowiązania w rozumieniu art. 353 § 1 k.c. Ustawodawca określił bowiem wyraźnie, w jakiej
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal
Orzeczenie wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych ustalające wysokość kosztów postępowania stanowi tytuł egzekucyjny i może zostać zaopatrzone w klauzulę wykonalności (art. 67l ust. 4 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1876 w związku z art. 777 § 1 pkt 3 k.p.c.). Teza urzędowa
W ramach realizacji roszczenia informacyjnego agent ma prawo żądać nie tylko informacji wskazanych w oświadczeniu dającego zlecenie, ale także innych danych potrzebnych do samodzielnego ustalenia wysokości należnego mu wynagrodzenia, co stanowi istotny instrument kontroli działania dającego zlecenie oraz prewencyjny środek kształtowania się uczciwych praktyk i zachowań w rozliczeniach z agentami.
Użyty w art. 455 k.c. termin „niezwłocznie” oznacza termin realny, mający na względzie okoliczności danej sprawy. Zgodnie z treścią tego przepisu dłużnik zobowiązania bezterminowego powinien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela do wykonania. Czas owej „niezwłoczności” powinien być ustalany każdorazowo w zależności od okoliczności sprawy. Chodzi tu o taki czas, jaki jest niezbędny
1. Uznanie długu w istocie nie kreuje odrębnego stosunku zobowiązaniowego. Jego skutek materialny ogranicza się do przerwania biegu przedawnienia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.), zaś procesowy sprowadza się do tego, że na dłużnika, który uznał dług przenosi się ciężar wykazania w ewentualnym sporze sądowym, że dług nie istnieje. Uznanie długu nie stoi zatem na przeszkodzie wykazaniu, że zobowiązanie, z
Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art
Więź rodzinna niewątpliwie jest bowiem wartością, której naruszenie może – w określonych okolicznościach – skutkować przyznaniem zadośćuczynienia za krzywdę.
W kontekście umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, klauzule przeliczeniowe i klauzule ryzyka walutowego są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozpatrywać oddzielnie. Wyeliminowanie klauzuli przeliczeniowej z umowy powoduje zrywanie powiązania umowy z walutą obcą, co uniemożliwia dalsze stosowne przeliczenia. Ponadto, postanowienia umowy pozwalające bankowi swobodnie kształtować kurs
Zgodnie z treścią art. 379 pkt 3 k.p.c. nieważność postępowania zachodzi, jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona. Wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że dla powstania nieważności postępowania z uwagi na powagę rzeczy osądzonej konieczne jest istnienie uprzedniego prawomocnego orzeczenia
1. Przy interpretacji umowy kredytowej istotne jest nie tylko dosłowne brzmienie umowy, ale także zamiar i cel, jakie strony miały na względzie podczas jej zawierania, zgodnie z art. 65 § 2 Kodeksu Cywilnego. 2. Oceniając, czy klauzule w umowie konsumenckiej są abuzywne, sąd powinien uwzględniać stan faktyczny i prawny na chwilę zawarcia umowy, a nie późniejsze zachowania stron, zgodnie z art. 3851
Powołanie się na art. 382 k.p.c. może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału, orzekając wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przed sądem pierwszej instancji albo oparł swe merytoryczne orzeczenie na własnym materiale, z pominięciem wyników postępowania dowodowego przeprowadzonego przez sąd