Ciągnik siodłowy, jako pojazd samochodowy sklasyfikowany w art. 2 pkt 42a p.r.d. oraz art. 8 pkt 3 u.p.o.l., podlega opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych.

Skarga kasacyjna dot. nabycia użytkowania wieczystego z mocy prawa zostaje oddalona, gdyż brak jest dowodów jednoznacznie potwierdzających prawo zarządu. Dokumentacja musi wskazywać w sposób jasny i jednoznaczny podstawę prawną zarządu, co nie zostało dostatecznie wykazane przez skarżącego.

Skarga kasacyjna dotycząca negatywnej oceny z egzaminu adwokackiego, uchwałą Komisji II stopnia oraz wyrokiem WSA, jest nieuzasadniona. Naczelny Sąd Administracyjny usankcjonował integralność jednorocznej, kompleksowej oceny, uniemożliwiając kumulowanie pozytywnych wyników cząstkowych z różnych lat do uzyskania wyniku pozytywnego z egzaminu.

Odmowa udostępnienia wyjaśnień w predyscyplinarnym postępowaniu notarialnym musi być rozpatrywana w oparciu o jednolity reżim prawny, a organ musi umożliwić stronie wybór trybu postępowania zgodnie z odpowiednim poinformowaniem jej o konsekwencjach prawnych.

Słowo "400 panoramicznych" nie nabyło wtórnej zdolności odróżniającej w rozumieniu prawa własności przemysłowej i nie może być zarejestrowane jako znak towarowy z uwagi na brak jednoznacznego kojarzenia go przez konsumentów z jednym podmiotem.

Znak towarowy "500 panoramicznych" nie nabył wtórnej zdolności odróżniającej w wyniku jego używania na rynku; skarga kasacyjna oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że dla nabycia takiej zdolności wymagane jest jednoznaczne postrzeganie znaku jako pochodzącego od skarżącego przedsiębiorcy przez krąg odbiorców.

NSA orzekł, że decyzja Prezesa UKE o określeniu warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej pozostaje w zgodzie z prawnymi zasobami rynku i promuje skuteczną konkurencję, eliminując bariery w dostępie do infrastruktury, niezależnie od posiadania znaczącej pozycji rynkowej przez adresata decyzji.

Odmowa przyjęcia propozycji pracy w służbie cywilnej powoduje wygaśnięcie stosunku służbowego, traktowanego jako zwolnienie ze służby, zgodnie z art. 165 ust. 7 i art. 170 p.w. KAS.

Art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. nie ma zastosowania do jednoczynowego naruszenia; brak uiszczenia opłaty elektronicznej jest naruszeniem skutkowym, wykluczającym możliwość odstąpienia od kary pieniężnej na tej podstawie.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy SENT na przewoźnika nakłada się obligatoryjnie karę pieniężną za zgłoszenie błędnych danych w systemie monitorowania przewozu towarów, przy czym brak wyrządzenia szkody publicznoprawnej oraz nieznaczne uchybienia formalne nie uzasadniają odstąpienia od jej nałożenia.

Nie jest dopuszczalne nakładanie kary pieniężnej na przewoźnika, gdy zaistnieją przesłanki interesu publicznego, nawet w przypadku uchybienia formalnym obowiązkom zgłoszenia SENT. Sąd Administracyjny może odstąpić od nałożenia kary, uwzględniając szeroko rozumiany interes publiczny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia przez organ odwoławczy bez uchylenia decyzji organu pierwszej instancji narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania administracyjnego, prowadząc do uchylenia zarówno wyroku WSA, jak i decyzji organu II instancji.