Obniżenie świadczeń emerytalnych i rentowych byłych funkcjonariuszy PRL wyłącznie na podstawie przynależności do określonych formacji, bez uwzględnienia indywidualnych czynów, może naruszać konstytucyjne zasady zakazu dyskryminacji oraz sprawiedliwości społecznej.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT, gdyż ustawa o SENT zawiera wyczerpującą regulację normatywną dotyczącą przedawnienia i prowadzenia postępowania kontrolnego.

Ogłoszenie upadłości dłużnika nie powoduje utraty przez wierzyciela legitymacji do wytoczenia powództwa o uznanie czynności dłużnika za bezskuteczną na podstawie art. 527 k.c., nawet jeśli syndyk nie skorzystał z możliwości wniesienia takiego powództwa w ustawowym terminie dwóch lat.

Za działalność przewoźnika drogowego, w tym za ewentualne naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy kierowców i użytkowania tachografów, zawsze odpowiada przedsiębiorstwo, które wykonuje przewóz, jeżeli nie jest w stanie udowodnić, że podjęło wszelkie niezbędne środki, aby takie naruszenia nie miały miejsca.

Ocena służby na rzecz totalitarnego państwa nie może ograniczać się do formalnej przynależności do określonych struktur, ale powinna uwzględniać indywidualne czyny i ich kontekst, w tym zgodność mechanizmów korygujących wysokość emerytur z konstytucyjnymi zasadami równości i proporcjonalności.

Zasada niekumulacji świadczeń, wynikająca z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej, zobowiązuje osobę uprawnioną do emerytury wojskowej i powszechnej do wyboru jednego z tych świadczeń, nawet jeśli emerytura wojskowa została obliczona wyłącznie na podstawie służby wojskowej, bez doliczenia cywilnych okresów składkowych.

Podpisywanie przez przedsiębiorcę dokumentów kadrowych i płacowych, przygotowanych przez inne osoby, w okresie zwolnienia lekarskiego, jeśli czynności te są sporadyczne i wymuszone okolicznościami, nie stanowi wykonywania pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, co pozwala na zachowanie prawa do zasiłku chorobowego.

Błędne ustalenie daty wymagalności przez sąd polubowny nie stanowi naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego i nie uzasadnia uchylenia wyroku sądu polubownego przez sąd państwowy na podstawie klauzuli porządku publicznego.

Zasada związania sądu granicami żądania obejmuje zarówno treść żądania, jak i fakty stanowiące jego uzasadnienie, co wymaga dokładnego wyjaśnienia podstawy prawnej przy orzekaniu o odpowiedzialności odszkodowawczej za utracone korzyści.