Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie dotyczącej umorzenia postępowania w przedmiocie użytkowania wieczystego, uznał za prawidłowe uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego przez WSA, wobec braku merytorycznych podstaw do rozstrzygnięcia sprawy po przekształceniu prawa użytkowania.

Skarga kasacyjna odnosząca się do decyzji odmownej w sprawie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej podlega oddaleniu, gdy brak jest rzeczywistych podstaw opartych na naruszeniu prawa proceduralnego lub materialnego, a skarżący nie ma faktycznego posiadania gruntów objętych wnioskiem.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał prawidłowość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, uznając, że brak podstaw do aplikacji procedur Działu IVa Kodeksu postępowania administracyjnego oraz wobec posiadania przez zarządzającego transportem realnego wpływu na wykonanie przewozu bez badania technicznego.

Umorzenie postępowań dotyczących aktualizacji opłat z użytkowania wieczystego możliwe jest tylko, gdy nie nastąpiło skuteczne doręczenie wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r.; sąd administracyjny pozostaje właściwy w sprawach decyzji o umorzeniu, gdy dotyczy formalnych orzeczeń administracyjnych.

NSA orzekł, że postępowania dotyczące aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, niezakończone przed 01.01.2019 r.i nieskutecznie doręczone wszystkim współużytkownikom, podlegają umorzeniu z mocy ustawy zmieniającej, a kwestie te podlegająkontroli sądu administracyjnego.

NSA stwierdza, że postępowania w zakresie umorzenia aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste, wszczęte po 5 października 2018 r. i nie zakończone przed 1 stycznia 2019 r., mogą być kontrolowane przez sądy administracyjne. Umorzenie takich postępowań nie może zastępować ich merytorycznej oceny.

Sąd administracyjny właściwie przyjął, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego została wydana z naruszeniem przepisów, i uchylił umorzenie postępowania dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Skarga kasacyjna była nieuzasadniona.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wszczęte po dniu 5 października 2018 r., a niezakończone przed 13 lutego 2019 r., podlega umorzeniu jedynie w przypadku braku skutecznego doręczenia wypowiedzenia wszystkim współużytkownikom wieczystym nieruchomości przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Umorzenie postępowania administracyjnego dotyczącego aktualizacji opłaty rocznej użytkowania wieczystego jest niedopuszczalne w przypadku niewłaściwej kwalifikacji charakteru zabudowy nieruchomości, co skutkuje naruszeniem przepisów k.p.a. oraz materialnego prawa administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zgodnie z przepisami o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, jedynie umowy z przedsiębiorstwami cukrowniczymi są kwalifikowane do uzyskania płatności. Interes skarżącego nie uzasadnia zmiany wykładni przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach.

Postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, wszczęte przed 13 lutego 2019 r., nie może być umorzone na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej, jeśli cofnięcie wniosku nastąpiło po tej dacie. Sąd administracyjny jest właściwy do badania zgodności takiego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż sprawa o umorzenie postępowania aktualizacyjnego opłaty za użytkowanie wieczyste podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny, gdyż nie dotyczy merytorycznej oceny wysokości opłaty, lecz zgodności z procedurami administracyjnymi.

W sprawach dotyczących ustalenia prawa do wspólnego znaku towarowego (R.312), organ administracji publicznej, jakim jest Urząd Patentowy RP, nie ma kompetencji do rozstrzygania sporu cywilnoprawnego, co uzasadnia zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia przez sąd powszechny.

Zatwierdzenie przez organ administracyjny organizacji ruchu na drodze gminnej, które ogranicza dostęp do nieruchomości w sposób utrudniający prowadzenie działalności gospodarczej, wymaga wnikliwej analizy skutków, zgodności z polityką transportową i proporcjonalności wobec praw właścicielskich.

Brak posiadania tytułu prawnego do gruntów Skarbu Państwa na dzień 31 maja uniemożliwia uzyskanie płatności w ramach systemów wsparcia. Skarżącym ciążą obowiązki do zapewnienia ciągłości umowy dzierżawy.

Od decyzji o umorzeniu postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej wydanej na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy przekształceniowej, nie przysługuje sprzeciw do sądu powszechnego, lecz kontrola sądu administracyjnego z uwagi na charakter procesu umorzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego, potwierdzając naruszenie przez Kolegium przepisów postępowania administracyjnego przy ustalaniu faktycznego charakteru nieruchomości i zasadności zastosowania przepisów o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności.

W sprawie umorzenia postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, istotne jest ustalenie, czy wypowiedzenia zostały doręczone przed przekształceniem; brak takiego ustalenia skutkuje błędem procesowym i koniecznością ponownego rozpatrzenia przez organ.

Uchylając decyzję SKO o umorzeniu, NSA potwierdził zasadność czynności WSA. Wskazano, że umorzenie postępowania aktualizacyjnego jest niedopuszczalne bez skutecznego doręczenia wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r. Dokonana aktualizacja opłaty musi uwzględniać przepisy ustawy przekształceniowej.