Brak spełnienia przez W.K. przesłanek określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach nie uzasadnia przyznania płatności cukrowej. Beneficjent ponosi odpowiedzialność za prawidłowość danych we wniosku i jest zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranej płatności.

NSA podtrzymał decyzję odmowną w zakresie przyznania płatności rolnośrodowiskowej, wskazując, iż brak realizacji zobowiązania rolnośrodowiskowego, poparty dowodami na sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności, uzasadnia odmowę jej przyznania.

Obowiązki przedsiębiorcy w zakresie bezpieczeństwa przewozów drogowych, w tym zapewnienia kierowcom odpowiednich badań, są niezależne od podstawowej formy zatrudnienia kierowcy, o ile wykonuje on zadania przewozowe na rzecz przedsiębiorstwa.

Skarga kasacyjna X. Sp. z o.o. nie została uwzględniona, gdyż przedsiębiorca powinien był znać i stosować się do przepisów krajowych dotyczących okresowych badań technicznych pojazdów, a informacje o niestosowaniu unijnych przepisów były dostępne publicznie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak odpowiedniego uzasadnienia decyzji Ministra, z powołaniem się na niejawne informacje, naruszał prawa skarżącej. Odmowa zgody na nabycie nieruchomości, oparta na niewystarczających dowodach, była bezzasadna.

Nieprzedłożenie ważnego certyfikatu pojazdu w trakcie kontroli drogowej równoznaczne jest z jego brakiem; odpowiedzialność za to ciąży na przewoźniku, niezależnie od barier językowych kierowcy w trakcie kontroli.

W przypadku nienależnych płatności wynikających z błędu organu, zwolnienie z obowiązku ich zwrotu wymaga niemożności wykrycia błędu przez beneficjenta w typowych warunkach; nie zasługuje na zwolnienie z obowiązku beneficjent będący wiceprezesem spółki, gdy błąd mógł zostać wykryty.

Przepisy art. 15zzzzzn2 ustawy o COVID nie mają zastosowania do terminów administracyjnych zakończonych przed 16 grudnia 2020 r. Organy administracji były upoważnione do nałożenia kary za niezawiadomienie o zbyciu pojazdu w wymaganym terminie, mimo przedłużenia stanu epidemii.

NSA uznaje za niezasadną skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego i podtrzymuje wyrok WSA nakazujący przeprowadzenie bardziej szczegółowego postępowania w celu weryfikacji zasadności opłaty za usunięcie pojazdu.