Klauzule przeliczeniowe i ryzyka walutowego zawarte w umowie kredytowej mogą zostać uznane za abuzywne, jeśli nie są zrozumiałe dla konsumenta i nakładają na niego nieproporcjonalne ryzyko, co skutkuje nieważnością całej umowy.

Tworzenie sztucznych warunków mających na celu uzyskanie korzyści z systemu wsparcia bezpośredniego jest sprzeczne z celami wspólnej polityki rolnej i skutkuje odmową przyznania tychże korzyści na podstawie art. 60 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1306/2013.

Naruszenie przez sąd odwoławczy przepisów prawa procesowego, nawet jeśli jest rażące, nie zawsze stanowi kwalifikowane uchybienie wskazujące na bezprawność orzeczenia w rozumieniu art. 4171 § 2 k.c.

Obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wywołany uzyskaniem świadczenia nienależnego nie wygasa jedynie z tego powodu, że ten, kto korzyść uzyskał z tego tytułu zużył ją lub utracił.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu walutowego, pozwalające bankowi jednostronnie ustalać kurs waluty, są niedozwolonymi postanowieniami umownymi, które naruszają dobre obyczaje i interesy konsumenta, co skutkuje nieważnością umowy, jeśli ich eliminacja uniemożliwia dalsze obowiązywanie umowy.

Udzielenie przez spółkę zależną poręczenia na wekslu wystawionym przez członka zarządu dominującej spółki z o.o. wymaga zgody zgromadzenia wspólników tej spółki (art. 15 § 2 k.s.h.). Towarzyszący temu interes prawny w ustaleniu nieważności czynności prawnych ustanowienia zabezpieczeń może być dochodzony w drodze powództwa o ustalenie pomimo możliwości wytoczenia powództwa o uzgodnienie treści księgi

Przejściowe transfery gruntów rolnych realizowane w celu obejścia zakazu jednoczesnej realizacji zobowiązań rolnośrodowiskowych i rolno-środowiskowo-klimatycznych stanowią sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności rolnych, sprzeczne z celami wsparcia sektorowego (art. 60 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1306/2013).

Mechanizm obniżania emerytur funkcjonariuszy służących przed 1990 r. poprzez 'gilotynę' zawartą w art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy narusza konstytucyjne zasady równości wobec prawa oraz ochrony praw nabytych, zwłaszcza w przypadku funkcjonariuszy zweryfikowanych i służących wolnej Polsce po 1990 r.

Odpowiedzialność pracodawcy na zasadzie winy wymaga wykazania zaniedbań w zapewnieniu bezpiecznych warunków pracy.

Okresy urlopu bezpłatnego nie są wliczane do okresów pracy w warunkach szczególnych, chyba że istnieją szczególne podstawy prawne umożliwiające takie zaliczenie, co podlega szczegółowej analizie sądu stosującego przepisy prawa w danym kontekście.

Art. 54 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 nie nakłada na państwo członkowskie obowiązku wszczęcia postępowania windykacyjnego w ciągu 18 miesięcy od uzyskania dokumentu potwierdzającego nieprawidłowość, a jedynie zaleca takie działanie. Przepis ten nie daje podstaw do wywodzenia jednostkowych roszczeń dotyczących maksymalnego terminu dla organów administracyjnych na podjęcie czynności windykacyjnych

W przypadku zbiegu prawa do emerytury z powszechnego systemu emerytalnego oraz świadczeń policyjnych dla funkcjonariuszy w służbie przed 2 stycznia 1999 r., obowiązuje zasada pobierania jednego świadczenia, chyba że emerytura policyjna została obliczona według zasad dla funkcjonariuszy przyjętych po 1 stycznia 1999 r.

Ograniczenie prawa własności może być uzasadnione ważnym interesem publicznym oraz bezpieczeństwem energetycznym państwa, co znajduje umocowanie w specustawach dotyczących strategicznych inwestycji i nie narusza Konstytucji RP, o ile jest zgodne z ustawowymi przesłankami ograniczenia tego prawa. Teza od Redakcji

Sąd jest uprawniony do odmowy zastosowania art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, gdy przepis ten, mimo że formalnie obowiązujący, prowadzi do skutków naruszających konstytucyjne zasady proporcjonalności, sprawiedliwości społecznej oraz równego traktowania, zwłaszcza gdy dotyczy funkcjonariuszy, którzy tylko przez krótki okres służyli na rzecz totalitarnego państwa, a po