Postanowienia umowy ubezpieczenia eksportowego oraz Ogólne Warunki Ubezpieczenia (OWU) mogą zawierać mniej korzystne regulacje dla ubezpieczającego od przepisów Kodeksu cywilnego, jeśli taka możliwość wynika z ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych.

Warunkowe wypowiedzenie umowy kredytu jest dopuszczalne zgodnie z art. 75 i 75c prawa bankowego, pod warunkiem że kredytobiorca zostanie odpowiednio poinformowany o możliwości spłaty zadłużenia lub złożenia wniosku o restrukturyzację, a termin wypowiedzenia zaczyna biec po upływie terminu na podjęcie tych działań.

Organ administracyjny, który otrzymuje wniosek w zakresie swojej właściwości, musi dokonać jego oceny z punktu widzenia materialnych i procesowych przesłanek oraz podjąć odpowiednie rozstrzygnięcie w formie przewidzianej przepisami prawa. Brak takiego działania stanowi bezczynność.

Współwłaściciel nieruchomości uprawniony jest do dochodzenia roszczenia windykacyjnego na podstawie art. 209 k.c., a umowa oddania rzeczy wspólnej do korzystania osobie trzeciej bez zgody pozostałych współwłaścicieli, gdy stała się przedmiotem powództwa, traci skuteczność wobec uprawnionego współwłaściciela, chyba że posiada odpowiedni tytuł prawny.

Postanowienia umowy kredytowej, które pozwalają bankowi na jednostronne i nieograniczone określanie wysokości kursu waluty obcej, stanowią klauzule abuzywne, co powoduje nieważność całej umowy kredytowej.

Stworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności w ramach pomocy finansowej, poprzez działania takie jak sprzedaż podmiotowi powiązanemu i zaniżenie ceny sprzedaży, jest sprzeczne z celami prawa wspólnotowego i wyklucza przyznanie pomocy finansowej.

Postanowienia umowy kredytu, które umożliwiają bankowi jednostronne kształtowanie kursu waluty obcej poprzez zastosowanie marży, stanowią niedozwolone postanowienia umowne (abuzywne). Umowa, z której wyeliminowano takie postanowienia, może nadal obowiązywać, jeśli możliwe jest ustalenie wysokości świadczeń na podstawie kursu średniego NBP.

W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej, obowiązek przedstawienia dowodów i wykazania okoliczności faktycznych spoczywa na stronie postępowania, a organ administracji nie jest zobowiązany do informowania strony o brakach formalnych we wniosku ani do podejmowania działań w celu ich uzupełnienia z urzędu.