W postępowaniu sądowoadministracyjnym, strona musi być zawiadomiona o posiedzeniu niejawnym, by miała szansę na przedstawienie stanowiska. Zaniechanie tego stanowi naruszenie prawa do obrony, skutkujące nieważnością postępowania.

Brak orzeczeń lekarskich i psychologicznych potwierdzających brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami po prawomocnym skazaniu za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości uprawnia organ do zatrzymania prawa jazdy z rygorem natychmiastowej wykonalności dla ochrony bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Skarżący kasacyjnie nie wykazał wadliwości ustaleń faktycznych ani naruszenia przepisów prawa materialnego przez Sąd I instancji, skutkiem czego Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną jako niezasadną.

Dla zastosowania art. 92a ust. 10 u.t.d. wymagane jest stwierdzenie tożsamości znamion deliktów opisanych w załącznikach nr 3 i 4 ustawy. Rozdzielne karanie za naruszenia przy kontrolach drogowych nie może opierać się wyłącznie na jednostkowości czynów, ale na ich zgodności z prawnymi znamionami.

Prowizje bankowe związane z inkasem dokumentowym, jako nieodzowny warunek sprzedaży towarów importowanych, należy uwzględnić w wartości celnej importowanych towarów, co znajduje umocowanie w art. 129 ust. 1 lit. d RW oraz art. 70-71 UKC.

Na urządzającego gry na automatach poza kasynem, niespełniającego wymogów ustawy o grach hazardowych, można nałożyć karę, pod warunkiem że zebrany materiał dowodowy, w tym protokoły i zeznania świadków, potwierdzają fakt urządzania gier w takim zakresie.

Przepis art. 64 ust. 2 lit. e rozporządzenia nr 1306/2013, pomimo braku szczegółowych aktów wykonawczych, podlega bezpośredniemu stosowaniu przez organy administracji krajowej. Odmowa jego zastosowania prowadziłaby do naruszenia zasady skuteczności prawa Unii oraz zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 5 ust. 4 TUE.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona, ponieważ organ odwoławczy prawidłowo zastosował przepisy art. 138 § 2 k.p.a., stwierdzając istotne uchybienia wymagające przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną Dyrektora ARiMR, potwierdził, że brak pełnej dokumentacji i nieprzedstawienie kompletnych akt administracyjnych w sprawach dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.