Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, odnosi się do pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych przekraczających dopuszczalne normy, niezależnie od zastosowania przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej.

Zawarcie umowy o pracę lub jej aneksu w celu uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, z naruszeniem zasad współżycia społecznego, skutkuje nieważnością takiej umowy, a nienależnie pobrane na jej podstawie świadczenia podlegają zwrotowi.

W przypadku przestoju budowy niezawinionego przez wykonawcę, koszty związane z utrzymaniem placu budowy mogą być dochodzone na podstawie art. 471 k.c., a nie art. 632 § 2 k.c. Solidarność wierzycieli wymaga wyraźnej podstawy ustawowej lub umownej.

Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

Prawomocność wyroku skazującego nie wyklucza możliwości wytoczenia przez osobę trzecią powództwa o obalenie domniemania przewidzianego w art. 45 § 3 k.k., a uprawomocnienie się wyroku karnych nie determinują nieodwracalnie realizacji przepadku mienia będącego we władaniu osoby trzeciej.