Roszczenie przeciwko członkowi zarządu spółki z o.o., oparte na art. 299 § 1 k.s.h., staje się wymagalne niezwłocznie po wezwaniu członka zarządu do spełnienia świadczenia. Doręczenie odpisu pozwu kuratorowi ustanowionemu na podstawie art. 143-144 k.p.c. nie skutkuje powstaniem stanu wymagalności tego roszczenia, co oznacza, że powództwo jest przedwczesne.

O tym, czy obowiązek naprawienia szkody należy zmniejszyć ze względu na przyczynienie się, a jeżeli tak, w jakim stopniu należy to uczynić, decyduje sąd w procesie sędziowskiego wymiaru odszkodowania. Decyzja o obniżeniu odszkodowania jest uprawnieniem sądu, a rozważenie wszystkich okoliczności, in casu, w wyniku oceny konkretnej i zindywidualizowanej – jego powinnością. Jednak odstąpienie od stosowania

W przypadku sporów dotyczących odpowiedzialności za szkody w kontekście projektowania i realizacji inwestycji budowlanych, istotne jest ustalenie adekwatnego związku przyczynowego między działaniami strony oskarżonej a powstałą szkodą. W przypadku kolizji między różnymi elementami projektu, takimi jak sieci wodociągowe i infrastruktura energetyczna, konieczność poniesienia kosztów związanych z usunięciem

1. Przesłanką odpowiedzialności za bezpodstawne wzbogacenie oraz odpowiedzialności deliktowej jest istnienie szkody oraz bezprawność działania. 2. Prawomocne orzeczenia sądowe, dotyczące zdarzeń, mających znaczenie prejudycjalne dla oceny roszczeń, wiążą wszystkie instancje sądowe, włącznie z Sądem Najwyższym, co ma zastosowanie także w przypadku, gdy takie orzeczenia uprawomocniły się po wyroku sądu

Sprawa o nałożenie kary pieniężnej w oparciu o ustawę SENT nie jest sprawą podatkową w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej, a przed wydaniem decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej nie powstaje żadna skonkretyzowana powinność zapłaty tej kary, a więc postępowanie związane z odstąpieniem od nałożenia kary nie jest analogiczne do postępowania w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.

Procedura tranzytu zewnętrznego zostaje zakończona, a obowiązki zobowiązanego spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i właściwe dokumenty zostaną przedstawione, zgodnie z przepisami tej procedury, w urzędzie celnym przeznaczenia. Organy celne zamykają procedurę tranzytu zewnętrznego, jeżeli są w stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia i danych dostępnych w

Ocena zasadności nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności oraz dokładną analizę interesu publicznego, z uwzględnieniem charakteru danego naruszenia oraz jego wpływu na interesy Skarbu Państwa.

Nie ma interesu publicznego w tym, aby nakładać na przewoźnika działającego legalnie dolegliwą karę pieniężną tylko z tej przyczyny, że dopuścił się on pewnych uchybień formalnych, jeżeli uchybienia te nie stanowiły realnego zagrożenia interesów Skarbu Państwa w postaci możliwości szczuplenia dochodów budżetowych i zostały usunięte w całości lub w znacznej części w toku kontroli. Przy badaniu, czy

Nie ma interesu publicznego w tym, aby nakładać na przewoźnika działającego legalnie dolegliwą karę pieniężną tylko z tej przyczyny, że dopuścił się on pewnych uchybień formalnych, jeżeli uchybienia te nie stanowiły realnego zagrożenia interesów Skarbu Państwa w postaci możliwości szczuplenia dochodów budżetowych i zostały usunięte w całości lub w znacznej części w toku kontroli. Przy badaniu, czy

Na gruncie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych penalizowane jest zachowanie naruszające zasady dotyczące miejsca urządzania gier hazardowych na automatach, nie zaś zachowanie naruszające zasady dotyczące warunków, od spełnienia których w ogóle uzależnione jest rozpoczęcie, a następnie prowadzenie działalności polegającej na organizowaniu i urządzaniu gier hazardowych, w tym gier na automatach

Prawo do informacji publicznej może być ograniczone w celu ochrony wolności i praw innych osób, w tym podmiotów gospodarczych. Tajemnicą przedsiębiorcy mogą być informacje o wartości gospodarczej, nieujawnione publicznie, do których poufności przedsiębiorca podjął niezbędne działania. Jeżeli ujawnienie tych informacji mogłoby narazić przedsiębiorcę na szkodę lub pogorszenie jego sytuacji gospodarczej

Błąd formalny w zgłoszeniu przewozowym, taki jak podanie nieprawidłowego numeru zezwolenia, nie powinien automatycznie skutkować nałożeniem kary pieniężnej, chyba że jest on na tyle istotny, że mógłby wpłynąć na cel i skuteczność systemu monitorowania przewozów drogowych określonego w ustawie.

W postępowaniu odwoławczym od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscowa organu odwoławczego ustalana jest zgodnie z miejscem kontroli przewozu, a nie według ogólnej zasady wynikającej z Ordynacji podatkowej, co wynika z charakteru specjalnego tego typu postępowania administracyjnego.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej w systemie monitorowania drogowego przewozu towarów nie powinno być ograniczone wyłącznie do oceny sytuacji majątkowej zobowiązanego, lecz dokonane z uwzględnieniem szerszego spektrum kryteriów odnoszących się do interesu publicznego i realizacji celów ustawy SENT, a także zasady proporcjonalności.