Decyzje administracyjne muszą być podpisane przez osoby posiadające stosowne upoważnienie wydane przez właściwy organ administracyjny; działanie sprzeczne z tym wymogiem skutkuje nieważnością decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej, które umożliwiają jednostronne ustalanie kursu przeliczeniowego przez bank i przerzucają całkowite ryzyko kursowe na konsumenta, są niedozwolone i ich eliminacja skutkuje nieważnością umowy w całości.

Decyzja administracyjna, aby była ważna, musi być podpisana przez osobę posiadającą stosowne upoważnienie nadane zgodnie z prawem, a udzielenie dalszych upoważnień przez osobę uprzednio upoważnioną nie jest dopuszczalne bez jednoznacznej podstawy prawnej.

Dla zastosowania uproszczonego trybu rozliczania VAT z tytułu importu towarów, konieczne jest spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 33a ustawy o VAT, w tym brak zaległości podatkowych i przedstawienie aktualnych zaświadczeń na dzień importu.

Przedstawienie właściwemu organowi wymaganych dokumentów potwierdzających brak zaległości podatkowych na moment importu towarów jest warunkiem koniecznym do skorzystania z procedury uproszczonego rozliczania VAT, a przekroczenie terminu ważności tych dokumentów czyni niemożliwym zastosowanie uproszczeń, co rodzi konieczność rozliczenia podatku VAT w trybie ogólnym, wraz z zapłatą odsetek za zwłokę.

Zastosowanie uproszczonego rozliczania VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ustawy o VAT wymaga spełnienia wszystkich przewidzianych warunków formalnych, w tym przedłożenia aktualnych zaświadczeń lub oświadczeń potwierdzających brak zaległości podatkowych i składkowych w dniu dokonania importu.

Decyzja administracyjna podpisana przez osobę nieupoważnioną na podstawie właściwego przepisu prawa jest dotknięta wadą nieważności, co wynika z zasady, że tylko organ administracyjny może udzielać upoważnień do działania w jego imieniu, a dalsze przenoszenie tego upoważnienia nie jest dopuszczalne bez wyraźnej podstawy prawnej.

Operator infrastruktury usługowej ma obowiązek dostosować regulamin obiektu do przepisów ustawy o transporcie kolejowym, w szczególności określając elementy infrastruktury kolejowej jako portowe lub nie, co wpływa na możliwość pobierania opłat, a także zapewniając transparentność i niedyskryminacyjność dostępu dla przewoźników.