Koszty usunięcia pojazdu ponosi jego właściciel w dniu wydania dyspozycji usunięcia, zgodnie z art. 130a p.r.d., chyba że są uwarunkowane szczególne okoliczności wyłączające odpowiedzialność. W omawianym stanie faktycznym brak podstaw dla zwolnienia właściciela z tych kosztów.

Urzadzanie gier na automatach bez wymaganej koncesji stanowi naruszenie ustawy o grach hazardowych, podlegające sankcji administracyjnej nawet jeśli istnieje element losowości. Podstawą rozstrzygnięcia mogą być wyniki eksperymentu procesowego przeprowadzonego przez funkcjonariuszy celno-skarbowych.

Gry o elementach losowości, organizowane bez wymaganej koncesji lub zgłoszenia, podlegają karze z art. 89 ust. 1 pkt 1 u.g.h., niezależnie od prezentowanej przez organizatora interpretacji ich charakteru. Ustalony element losowości gry spełnia przesłanki jej kwalifikacji jako hazardowej.

Działalność polegająca na urządzaniu gier na automatach bez wymaganej koncesji stanowi naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 u.g.h., co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej zgodnej z ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy. Element losowości wprowadza automat w zakres regulacji ustawy o grach hazardowych.

Kara pieniężna nałożona na "A." Sp. z o.o. za urządzanie gier hazardowych bez wymaganego zezwolenia była zgodna z prawem, gdyż element losowości w grach wystarcza do zakwalifikowania ich jako hazardowych, co uzasadnia zastosowanie przepisów ustawy o grach hazardowych.

Organizowanie gier hazardowych na automatach wymaga odpowiednich zezwoleń oraz koncesji. Kara pieniężna za brak spełnienia tych wymogów jest zgodna z prawem, jeśli gry mają charakter losowy, a postępowanie organów i sądu odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Rażące naruszenie prawa nie występuje, gdy uchybienie nie wywołuje skutków społeczno-gospodarczych nieakceptowalnych prawnie. Oczywiste naruszenie przepisów nie gwarantuje stwierdzenia nieważności, jeśli skutki naruszenia nie obalają podstaw praworządności.

Rażące naruszenie prawa, polegające na rejestracji pojazdu bez pełnej dokumentacji homologacyjnej, jest niewystarczające, aby decyzja administracyjna została uznana za nieważną. Decyzja musi wywołać nieakceptowalne skutki gospodarcze i społeczno-prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak dokumentu homologacji w procesie rejestracji pojazdu sprowadzonego spoza UE nie stanowił rażącego naruszenia prawa. W konsekwencji nie uzasadniało to stwierdzenia nieważności decyzji rejestracyjnej.

Przewóz okazjonalny osób, realizowany pojazdem niespełniającym kryteriów określonych w art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym, uzasadnia nałożenie administracyjnej kary pieniężnej. Podjęte ustalenia faktyczne, potwierdzone protokołem kontroli, stanowią dostateczną podstawę prawną do stwierdzenia deliktu.

W postępowaniu sądowym przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym wystąpiła nieważność z powodu wadliwego pełnomocnictwa, przez co decyzja administracyjna o cofnięciu licencji transportowej wymaga ponownego rozpatrzenia.

W skardze kasacyjnej wniesionej przez A. Sp. z o.o. na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego od decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego brak jest usprawiedliwionych podstaw do podważenia zgodności z prawem zaskarżonego wyroku, a co za tym idzie, skarga kasacyjna podlega oddaleniu."

Decyzja rejestracyjna pojazdu rolniczego, wydana z naruszeniem art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., może zostać uznana za naruszającą prawo, jednak nie stanowi to automatycznie podstawy do stwierdzenia jej rażącego naruszenia, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych.

Stwierdzenie rażącego naruszenia prawa wymaga wykazania oczywistości naruszenia, jednoznaczności przepisu oraz istotnych skutków społeczno-gospodarczych czyniących decyzję nieakceptowalną w obrocie prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że oczywiste naruszenie wymogu przedstawienia dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu nie spełnia przesłanek rażącego naruszenia prawa, wykluczając podstawy do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Automaty należące do T. Sp. z o.o. uznane zostały za urządzenia do gier hazardowych, jako że oferowane na nich gry miały charakter losowy. Urządzanie takich gier wymaga uzyskania stosownego zezwolenia, a brak jego skutkował zasadnym nałożeniem kary.