Przeprowadzenie rozprawy sądowej w innym trybie niż uprzednio zarządzony i prawidłowo zakomunikowany stronom, jeżeli skutkuje to niemożnością udziału strony w postępowaniu, stanowi pozbawienie jej prawa do obrony i prowadzi do nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c.
Weryfikacja wniosku o przyznanie dodatku z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła powinna uwzględniać wszechstronną ocenę stanu faktycznego oraz danych dostępnych organom, a nie jedynie dane zgłoszone do Centralnej Ewidencji Emisyjności Budynków.
Prawomocność poprzednich wyroków sądów administracyjnych oraz domniemanie legalności decyzji administracyjnych ograniczają możliwość wznowienia postępowania, chyba że spełnione są określone przesłanki wynikające z Kodeksu postępowania administracyjnego.
Postanowienia umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu waluty, są abuzywne, co skutkuje nieważnością umowy, jeśli nie można jej utrzymać po ich usunięciu.
Dla uznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego za nienależnie pobrane zgodnie z art. 2 pkt 7 lit. c ustawy o pomocy osobom uprawnionym nie ma znaczenia świadomość osoby pobierającej świadczenie co do okoliczności uzasadniających odmowę prawa do świadczenia; istotne jest wyeliminowanie decyzji przyznającej świadczenie.
Podmiot współuczestniczy w urządzaniu gier hazardowych, jeżeli, mając świadomość nielegalności działalności prowadzonej przez najemcę, udostępnia mu niezbędne warunki do prowadzenia tej działalności, takie jak powierzchnia gruntowa i dostarczenie energii elektrycznej.
Organ administracyjny, wydając decyzję w sprawie nałożenia kary pieniężnej, musi bezwzględnie przestrzegać oceny prawnej zawartej w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych, a także uwzględniać aktualny stan faktyczny, aby decyzja była zgodna z zasadami praworządności i proporcjonalności.
Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy SENT musi uwzględniać zasadę proporcjonalności oraz wymaga wnikliwej analizy przesłanek interesu publicznego i ważnego interesu przewoźnika w celu zapewnienia, iż kara jest niezbędna i proporcjonalna do okoliczności faktycznych danej sprawy.