Każdy ze spadkobierców odpowiada podzielnie za taką część długów spadkowych, która wynika z wielkości jego udziału spadkowego i proporcjonalnie do niej. Staje się zatem samodzielnym dłużnikiem tej części długów spadkowych, którą odzwierciedla jego udział spadkowy.

W procesie kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ocena prawidłowości stanu faktycznego przyjętego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny może być zakwestionowana jedynie wówczas, gdy kasator przedstawi w skardze kasacyjnej zasadnicze i konkretne zarzuty, wskazujące na naruszenie przepisów prawa materialnego przez sąd pierwszej instancji, które miało istotny wpływ na wynik sprawy. Skarga kasacyjna

W postępowaniu o przyznanie pomocy w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników, pojęcie posiadania gruntów rolnych podlega specyficznej interpretacji, w myśl której nie jest konieczne posiadanie tytułu prawnego do gruntów, aby ubiegać się o przyznanie płatności, jeśli nie są one własnością Skarbu Państwa, państwowej osoby prawnej, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządowej osoby

Granice skargi kasacyjnej stanowią wiążącą podstawę rozpoznania sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny, a ostateczność i prawomocność decyzji administracyjnych determinują zakres kontroli sądu administracyjnego, który nie może na etapie kasacyjnym rewidować stanu faktycznego przyjętego na wcześniejszych etapach postępowania.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o PROW, w postępowaniach dotyczących płatności regulowanych przez tę ustawę, ciężar dowodu spoczywa na osobie wnioskującej o płatność, a organ administracyjny nie jest zobowiązany do ustalania prawdy obiektywnej, przez co wyłączona jest zastosowanie art. 7 i art. 77 § 1 K.p.a., które statuują zasadę prawdy obiektywnej w postępowaniu administracyjnym. Dlatego zarzut naruszenia

W przypadku wskazania w wyroku sądowym miejsca zamieszkania dziecka, organy administracji publicznej oraz sądy administracyjne są związane tym ustaleniem przy rozstrzyganiu o przyznaniu świadczenia wychowawczego, co znajduje oparcie w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz art. 365 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, wykluczając możliwość dokonywania odmiennych ustaleń

1. Odpowiedzialność przewidzianą w art. 22 ust. 2a w zw. z art. 10a ust. 1 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi cechuje administracyjny i obiektywny charakter, co implikuje z kolei twierdzenie, że dla zastosowania sankcji wystarczające jest już samo popełnienie czynu opisanego w przepisie prawa materialnego. Kwestia zawinienia strony