Zaskarżenie postanowienia organu dotyczącego odmowy utajnienia akt w postępowaniu spornym, w sytuacji niewskazania przepisu umożliwiającego złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jest niedopuszczalne, co wynika z subsydiarnego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Prawa własności przemysłowej.

Artykuł 74 § 2 k.p.a. w zw. z art. 256 ust. 1 p.w.p. wyraźnie przewiduje dopuszczalność zaskarżenia postanowienia wyłącznie w przypadku odmowy umożliwienia stronie postępowania dostępu do akt sprawy, a zatem od postanowienia oddalającego wniosek o utajnienie akt sprawy, stronie nie służy środek odwoławczy, a w konsekwencji w takiej sytuacji organ stwierdza niedopuszczalność złożonego przez stronę wniosku

Organ administracyjny, wydając decyzję w sprawie nałożenia kary pieniężnej, musi bezwzględnie przestrzegać oceny prawnej zawartej w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych, a także uwzględniać aktualny stan faktyczny, aby decyzja była zgodna z zasadami praworządności i proporcjonalności.

Decyzja administracyjna o skierowaniu na badania lekarskie ma charakter decyzji związanej, jeśli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia uprawnionego do kierowania pojazdem, w tym uzasadnione zastrzeżenia oparte na opinii sądowo-psychiatrycznej potwierdzającej uzależnienie od alkoholu.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wymaga uwzględnienia zasady proporcjonalności i indywidualizacji kary, nie ograniczając się tylko do oceniania samej wysokości kary, ale także interesu publicznego oraz interesu przewoźnika w kontekście ustalonych okoliczności faktycznych.

Interes publiczny jako przesłanka odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej w ramach ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów wymaga uwzględnienia indywidualnych okoliczności sprawy oraz zasady proporcjonalności, nie może być ograniczony wyłącznie do spełniania celów ustawy SENT.

Pisemne porozumienie regulujące roszczenia wynikające z rękojmi za udziały w spółce z o.o. nie wymaga zachowania formy szczególnej zastrzeżonej w umowie sprzedaży udziałów, o ile nie stanowi zmiany lub uzupełnienia tej umowy.