Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia bezpośredniego wbrew celom wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania wszystkich płatności i stanowi naruszenie art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.

Postanowienia umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, które uprawniają bank do jednostronnego ustalania kursu waluty, są klauzulami abuzywnymi, a ich eliminacja prowadzi do nieważności całej umowy.

Nieprzedłożenie przez stronę w ustawowym terminie trzech lat wniosku o podjęcie zawieszonych postępowań administracyjnych skutkuje uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a., co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i uprawnia organ do jego umorzenia.

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu walut oraz obarczają konsumenta nieograniczonym ryzykiem finansowym, są niedozwolone i w przypadku ich usunięcia umowa traci ważność.

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytu, które pozostawiają bankowi swobodę w określaniu kursów walut, są abuzywne i ich wyeliminowanie skutkuje nieważnością umowy w przypadku braku odpowiednich przepisów dyspozytywnych.

Zadośćuczynienie przyznawane za krzywdę wskutek śmierci osoby bliskiej ma na celu kompensację tej krzywdy i powinno uwzględniać indywidualne okoliczności sprawy, w tym intensywność doznanej krzywdy oraz sytuację osobistą poszkodowanego, a ingerencja Sądu Najwyższego w ustalenia sądów meriti jest uzasadniona jedynie w przypadku wyraźnego naruszenia zasad ustalania wysokości zadośćuczynienia.