W sytuacjach wyjazdów za granicę w celu zakupu paliwa, a nie przewozu osób, pojazdy te nie kwalifikują się do zwolnienia z należności celnych przywozowych na podstawie rozporządzenia nr 1186/2009. Paliwo przywiezione w takim kontekście podlega naliczeniu cła.

Bezczynność Przewodniczącego KRRiT w przedmiocie rozpoznania wniosku koncesyjnego stanowiła rażące naruszenie prawa, uzasadniające wymierzenie grzywny i zasądzenie na rzecz skarżącego sumy pieniężnej.

W międzynarodowej sprzedaży towarów wniesienie pozwu przed sądem zagranicznym państwa członkowskiego UE powoduje przerwanie biegu przedawnienia roszczeń zgodnie z prawem właściwym dla zobowiązania (w przypadku braku wyboru prawa - prawem państwa siedziby sprzedawcy), nawet jeśli sąd ten ostatecznie stwierdzi brak jurysdykcji międzynarodowej, pod warunkiem że powód działał w dobrej wierze i nie mógł

W postępowaniu kasacyjnym niedopuszczalne jest kwestionowanie ustaleń faktycznych i oceny dowodów dokonanych przez sądy meriti pod pozorem zarzutów naruszenia prawa materialnego, gdyż Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia zgodnie z art. 398¹³ § 2 k.p.c., a podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny

Beneficjent płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej jest zobowiązany do zgłaszania rzeczywistej powierzchni działek. Przy różnicach pomiędzy deklaracją a ustaleniem powyżej 3% regulacje unijne ograniczają płatności, co NSA uznał za zgodne z przepisami prawa krajowego oraz unijnego.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytowej stanowią główne świadczenie stron, a ich abuzywność prowadzi do nieważności umowy. Sądy krajowe mają obowiązek informować konsumentów o wszelkich skutkach wyeliminowania nieuczciwych klauzul, co obejmuje możliwość upadku umowy.

Naruszenie dóbr osobistych w postaci godności i dobrego imienia przez publikację nieprawdziwych artykułów uzasadnia przyznanie zadośćuczynienia o cechach represyjno-prewencyjnych, zgodnie z funkcją kompensacyjną, przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej naruszyciela.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną D. S. P. Sp. z o.o., potwierdzając zasadność odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowych z racji braku samodzielności gospodarstwa oraz stwierdzenia sztucznego kreowania warunków do uzyskania wsparcia finansowego.

Odpowiedzialność z tytułu uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli administracyjnej ma charakter obiektywny i niezależna jest od winy przedsiębiorcy. Przeszkody związane z organizacją pracy przedsiębiorstwa, w tym nieobecność kluczowego pracownika, nie zwalniają spółki z obowiązku umożliwienia przeprowadzenia kontroli przez upoważnione organy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym nie znalazł zastosowania, gdyż naruszenia przypisane kierowcy D.W. nie były tożsame. Orzeczenie uchyliło wyrok WSA w Bydgoszczy i utrzymało w mocy karę nałożoną przez GITD.

Umowa nazwana przez strony "umową o dzieło", której przedmiotem są powtarzalne, proste czynności fizyczne wykonywane według instrukcji zamawiającego z wykorzystaniem dostarczonych przez niego materiałów, prowadzące do wytworzenia dużej liczby identycznych przedmiotów nieposiadających samoistnej wartości rynkowej, stanowi w rzeczywistości umowę o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. w związku

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w przypadku nieprzedstawienia w terminie orzeczenia lekarskiego, obligatoryjnie należy wydać decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) u.k.p., niezależnie od statusu innych toczących się postępowań.

Rozpoznanie przez sąd drugiej instancji sprawy na posiedzeniu niejawnym - bez przeprowadzenia rozprawy i bez uprzedniego odebrania od stron stanowisk na piśmie - w sytuacji gdy sąd przeprowadził własne postępowanie dowodowe, stanowi naruszenie przepisów postępowania prowadzące do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c. z powodu pozbawienia strony możności obrony swoich praw. Strona

W stanie epidemii, zakaz przemieszczania się może stanowić uzasadnioną przeszkodę w przeprowadzeniu kontroli transportu drogowego, a tym samym wykluczać możliwość wymierzenia kary za "niepoddanie się" kontroli.

Decyzja o skierowaniu na badania lekarskie zgodna z prawem, gdy istnieją uzasadnione zastrzeżenia zdrowotne, potwierdzone opinią sądowo-psychiatryczną i konieczne dla bezpieczeństwa drogowego.

Artystyczne wykonanie utworów muzycznych może być przedmiotem umowy o dzieło, gdy rezultat został określony przez wskazanie konkretnych utworów oraz rangi wydarzenia wymagającego wyjątkowych kwalifikacji i kunsztu artystycznego, uzasadniających wybór wykonawcy. Silne zaakcentowanie podmiotowego charakteru wykonania przez starannie dobranego artystę o uznanym dorobku stanowi kryterium kwalifikacji umowy

NSA potwierdza konieczność dokładnego ustalenia ostateczności i wykonania decyzji, które łącznie uzasadniają utratę dobrej reputacji przewoźnika w trybie art. 7d ustawy o transporcie drogowym; brak wykazania pełnych ustaleń skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej.

Termin sześciu miesięcy określony w art. 13n ustawy o drogach publicznych, od którego liczy się przedawnienie nałożenia kary pieniężnej, ma charakter materialnoprawny i nie jest uzależniony od doręczenia stronie zawiadomienia o wszczęciu postępowania.

Opłata paliwowa jest ściśle związana z podatkiem akcyzowym, a brak przedawnienia zobowiązania podatkowego uzasadnia utrzymanie w mocy decyzji wymiarowych. Zarzuty naruszenia przepisów prawnych nie zostały uwzględnione przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Nie jest zasadna skarga kasacyjna R. Sp. z o.o. dotycząca nałożenia kary za urządzanie gier na automatach poza kasynem; uznano spółkę za urządzającą gry z uwagi na jej aktywną rolę w stworzeniu warunków dla ich prowadzenia.

Klauzule waloryzacyjne i przeliczeniowe w umowach kredytowych indeksowanych kursem waluty obcej, zawierające niedozwolone postanowienia umowne, są abuzywne, co uzasadnia ich niewiążący charakter od początku i prowadzenie do nieważności umowy kredytu jako niemożliwej do utrzymania w pozostałym zakresie.

Skarga kasacyjna w sprawie administracyjnej kary pieniężnej za naruszenia przepisów transportu drogowego jest bezzasadna. Przewoźnik odpowiada za naruszenia wynikające z niewłaściwej organizacji i nadzoru nad świadczonymi usługami, niezależnie od indywidualnych działań kierowców.

Przewóz okazjonalny wymaga spełnienia dodatkowych wymogów prawnych wynikających z art. 18 ust. 4a u.t.d. Wykonanie takiego przewozu, pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych, skutkuje nałożeniem kary pieniężnej za naruszenie ustawy o transporcie drogowym.

Treść regulacji materialnoprawnej wynikającej z art. 92a i art. 93 u.t.d. nie stanowi podstawy do wydzielenia w decyzji administracyjnej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 92a ust. 1 i 2 u.t.d., rozstrzygnięć cząstkowych odpowiadających wysokości jednostkowych kar pieniężnych za każde naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego, stypizowane w załącznikach nr 3 i