Dla wszczęcia procedury weryfikacji celnej wymagane są uzasadnione wątpliwości dotyczące autentyczności dowodów pochodzenia, które muszą być wskazane przez organy celne. Brak takich wątpliwości uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnej.

Sąd potwierdził decyzję o odmowie płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, stwierdzając stworzenie sztucznych warunków w sprzeczności z przepisami unijnymi i krajowymi, co uzasadniało brak podstaw do przyznania płatności.

Rozpoznanie apelacji przez sąd drugiej instancji w składzie jednego sędziego na podstawie art. 3671 § 1-3 k.p.c. (obowiązującego od 28 września 2023 r.) nie stanowi naruszenia prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) ani nieważności postępowania (art. 379 pkt 4 k.p.c.). Uchwała SN z 26 kwietnia 2023 r. (III PZP 6/22) dotycząca składu jednoosobowego z ustawy covidowej nie ma zastosowania do systemowej

W przypadku okoliczności wznowieniowych stanowiących podstawę wznowienia postępowania administracyjnego, organ nie może przyjąć tych przesłanek, jeżeli były znane w dniu wydania decyzji pierwotnej. W takiej sytuacji decyzje te nie mogą być unieważnione, lecz tylko uchylone.

W przypadku weryfikacji pochodzenia towarów importowanych zgodnie z paneurośródziemnomorską Konwencją, polskie organy celne mogą odmówić preferencji tylko po wykazaniu 'uzasadnionych wątpliwości', a owoce weryfikacji kraje eksportu są wiążące i nie podlegają krajowemu postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając zasadę dyspozycyjności oraz brak przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji, oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzje organów administracyjnych z powodu niepewności co do miejsca zamieszkania skarżącego.

NSA potwierdził obowiązek organów celnych do jednoznacznego wykazania uzasadnionych wątpliwości dotyczących pochodzenia towaru przed odmową preferencji celnych; zaniechano wskazania takich wątpliwości, co wyklucza odmowę preferencji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Z. Sp. z o.o. i potwierdza zasadność decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o zwrocie nienależnie pobranych środków z tytułu refundacji wywozowej; terminy przedawnienia zostały właściwie zachowane.

Brak możliwości wszczęcia postępowania sprzeciwowego wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy złożonego po nowelizacji Prawa własności przemysłowej z 2016 roku, jeśli postępowanie nie zostało wszczęte przed nowelizacją.

W razie wystąpienia znacznego podobieństwa między znakami towarowymi, nawet zawarta między stronami umowa o współistnieniu nie eliminuje ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd, które ocenia się na podstawie przepisów prawa publicznego. Skarga kasacyjna oddalona z uwagi na zgodność działania Urzędu Patentowego z obowiązującymi regulacjami pwp.

Brak wskazania uzasadnionych wątpliwości przez organy celne uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnej; decyzje kwestionujące pochodzenie towarów muszą precyzyjnie uzasadniać powody weryfikacyjne zgodnie z Dodatkiem I do Konwencji.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak wykazania uzasadnionych wątpliwości przez organ celny wobec pochodzenia towaru, co uniemożliwiło wszczęcie skutecznej weryfikacji pochodzenia; uznanie wyroku WSA za zgodne z prawem.

Warunki wymagane do uzyskania korzyści z sektorowego prawodawstwa rolnego zostały sztucznie stworzone przez powiązane podmioty, co skutkowało uznaniem ich działalności za niezgodne z celami uzyskania płatności i zasadnymi rozstrzygnięciami odmowami w przyznaniu tych środków.

Płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przysługują wyłącznie rolnikowi będącemu faktycznym użytkownikiem gruntów; umowy dzierżawy o pozornym charakterze nie stanowią podstawy do ich przyznania. Skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak merytorycznych i proceduralnych podstaw.

Unieważnienie egzaminu państwowego na prawo jazdy jest zasadne, gdy nieprawidłowości proceduralne mają istotny wpływ na wynik, a decyzje organów administracyjnych podtrzymujące takie unieważnienie, jako zgodne z przepisami ustawy o kierujących pojazdami, zasługują na akceptację.

Skarga kasacyjna D.Z. została oddalona z uwagi na brak zasługujących na uwzględnienie zarzutów oraz niedowiedzenie faktycznego prowadzenia działalności rolniczej przez skarżącego. Decyzja o wznowieniu postępowania w przedmiocie przyznania płatności ONW została uznana za prawidłową.

Oddalenie skargi kasacyjnej; niewykazanie uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectw pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencyjnej stawki celnej (art. 32 Dodatku I do Konwencji). Organy celne zobowiązane są do dokładnej weryfikacji warunków proceduralnych przy odmowie preferencji.

Organy celne nie mogą samodzielnie dokonywać oceny prawidłowości weryfikacji dowodów pochodzenia przeprowadzonej przez zagraniczne władze celne, jeśli wynik negatywny nie jest poparty uzasadnionymi wątpliwościami zgodnie z art. 32 Konwencji. Brak wskazania takich wątpliwości uniemożliwia odmowę przyznania preferencyjnej stawki celnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak wskazania przez organy celne uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnych, zgodnie z art. 32 ust. 6 Dodatku I do Konwencji. NSA oddalił skargę kasacyjną organu celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak uzasadnionych wątpliwości co do świadectwa EUR.1 uniemożliwiał odmowę preferencji celnych. Wyłącznie władze kraju eksportu są uprawnione do weryfikacji pochodzenia towarów.

W postępowaniu wznowieniowym dotyczącym płatności ekologicznych, rolnik musi wykazać posiadanie i rzeczywiste użytkowanie gruntów. Wadliwości postępowania administracyjnego i brak faktycznego użytkowania wykluczają przyznanie płatności.

Klasyfikacja taryfowa obuwia męskiego o cholewkach zakrywających kostkę wymaga interpretacji znaczenia "łydka" w kontekście potocznym, anatomicznym i branżowym, zgodnie z Nomenklaturą Scaloną i przepisami UE.

Opłaty licencyjne, które są warunkiem sprzedaży importowanych towarów, zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. c UKC, muszą być wliczone do wartości celnej, nawet jeśli są ponoszone pośrednio. Interpretacja niezgodna z literalnym brzmieniem przepisu jest niezasadna.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził legalność kary pieniężnej za naruszenie przepisów o przewozie drogowym, uznając, że pojazd nie spełniał wymogów przewozu okazjonalnego. Oddalając skargę kasacyjną, sąd podkreślił prawidłowość wyroku WSA i decyzji inspekcji transportu.