Naczelny Sąd Administracyjny przyznał, że w sprawach o ustalenie nienależnie pobranych płatności termin przedawnienia może ulegać przerwaniu przez doręczenie wezwań wskazujących na nieprawidłowości, a charakter ciągły takich nieprawidłowości oznacza biegniecie terminu od ustania nieprawidłowości.
Uwzględnienie zarzutów kasacyjnych dotyczących błędów w obliczeniach kary przez organy administracji nie wpływa na zasadność decyzji o wymiarze kary, gdyż ostateczna jej wysokość pozostaje niezmienna względem ustawowych limitów.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w przypadku naruszenia przepisów transportowych, które nie spełniają przesłanek jednoczesnego naruszenia załączników 3 i 4 ustawy, zasadne jest nałożenie kar za każde naruszenie odrębnie, zgodnie z właściwymi regulacjami.
Przedsiębiorca wykonujący przewóz drogowy ponosi obiektywną odpowiedzialność za brak aktualnych badań technicznych pojazdów, niezależnie od pandemii COVID-19, a obowiązek znajomości stanu prawnego spoczywa na przedsiębiorcy.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie kary pieniężnej na zarządzającego transportem było zasadne, w związku z niewywiązaniem się z wymogów ustawy o transporcie drogowym; nie stwierdzono podstaw do uznania nadzwyczajnych okoliczności wyłączających odpowiedzialność.
Przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej bezpośrednio poprzedzającej wyrok i wydanie wyroku w sytuacji, gdy zawiadomienie pełnomocnika strony o terminie rozprawy zostało doręczone w trybie zastępczym (art. 139 § 1 k.p.c.) w dniu samej rozprawy, co narusza wymóg art. 149 § 2 k.p.c. doręczenia zawiadomienia co najmniej na tydzień przed posiedzeniem, stanowi nieważność postępowania z art. 379 pkt 5 k.p.c.
Decyzja administracyjna o umorzeniu postępowania przez SKO podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, co wyklucza możliwość skierowania sprzeciwu do sądu powszechnego.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nieuzupełnienie w terminie braków formalnych wezwania do organu administracyjnego skutkuje pozostawieniem odwołania bez rozpoznania. Błędne oznaczenie wezwania nie wpływa na jego skuteczność procesową, jeśli określone jest istota wezwania i rygor jego niewypełnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził zasadność pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania niespełniającego wymogów formalnych, uzasadniając to brakiem istotnych uchybień proceduralnych mających wpływ na wynik sprawy, w myśl przepisów art. 169 § 4 oraz art. 235 O.p.
Odpowiedzialność za brak wymaganych dokumentów przewozowych przez kierowcę spoczywa na zarządzającym transportem w przedsiębiorstwie, nawet jeśli kierowca nie jest zatrudniony na podstawie stosunku pracy. Obowiązek wyposażenia kierowców w wymagane dokumenty leży po stronie przedsiębiorcy lub zarządzającego transportem.
Nienależnie pobrane płatności w systemach wsparcia bezpośredniego podlegają zwrotowi, jeżeli beneficjent mógł wykryć pomyłkę organu w zwykłych okolicznościach; rozporządzenie nr 1306/2013 dotyczy jedynie relacji między UE a państwami członkowskimi.
Odmawiając przyznania płatności dobrostanowej, organy administracyjne muszą zapewnić pełne informacje i pouczenia stronom co do wymagań formalnych i prawnych. Brak takich informacji stanowi podstawę do uchylenia decyzji administracyjnej.
Na wykonującego transport drogowy zawsze ciąży odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów ustawy o transporcie drogowym; niezaistniały przesłanki wyłączające odpowiedzialność administracyjną za naruszenia w transporcie.
Posiadacz samoistny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega odpowiedzialności administracyjnej, niezależnie od ewentualnego podnajęcia części lokalu osobom trzecim (art. 89 u.g.h.). Skuteczność obrony na podstawie braku świadomości lub zgody zarządu spółki jest wyłączona.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż bieg terminu przedawnienia dla ustalania nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych, jako nieprawidłowości ciągłej, ulega przerwaniu z chwilą czynności administracyjnej. Skarga kasacyjna K.A.-R. zostaje oddalona, potwierdzając prawidłowość wcześniejszych rozstrzygnięć organów administracji.
Ocena pochodzenia tuczników wymaga stwierdzenia ich przynależności do loch objętych właściwym wnioskiem o płatność dobrostanową, niezależnie od podmiotu formalnego zbywcy.
Obowiązek finansowy z tytułu przechowywania pojazdu spoczywa na właścicielach w przypadku prawidłowego powiadomienia o usunięciu pojazdu, niezależnie od opóźnień administracyjnych, jeśli właściciel nie skorzystał z możliwości odbioru pojazdu, co skutkuje pełnym pokryciem kosztów przechowywania.
NSA podtrzymał decyzję odmowną w zakresie przyznania płatności rolnośrodowiskowej, wskazując, iż brak realizacji zobowiązania rolnośrodowiskowego, poparty dowodami na sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności, uzasadnia odmowę jej przyznania.
Brak spełnienia przez W.K. przesłanek określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach nie uzasadnia przyznania płatności cukrowej. Beneficjent ponosi odpowiedzialność za prawidłowość danych we wniosku i jest zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranej płatności.
Obowiązki przedsiębiorcy w zakresie bezpieczeństwa przewozów drogowych, w tym zapewnienia kierowcom odpowiednich badań, są niezależne od podstawowej formy zatrudnienia kierowcy, o ile wykonuje on zadania przewozowe na rzecz przedsiębiorstwa.
Skarga kasacyjna X. Sp. z o.o. nie została uwzględniona, gdyż przedsiębiorca powinien był znać i stosować się do przepisów krajowych dotyczących okresowych badań technicznych pojazdów, a informacje o niestosowaniu unijnych przepisów były dostępne publicznie.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak odpowiedniego uzasadnienia decyzji Ministra, z powołaniem się na niejawne informacje, naruszał prawa skarżącej. Odmowa zgody na nabycie nieruchomości, oparta na niewystarczających dowodach, była bezzasadna.
Nieprzedłożenie ważnego certyfikatu pojazdu w trakcie kontroli drogowej równoznaczne jest z jego brakiem; odpowiedzialność za to ciąży na przewoźniku, niezależnie od barier językowych kierowcy w trakcie kontroli.
W przypadku nienależnych płatności wynikających z błędu organu, zwolnienie z obowiązku ich zwrotu wymaga niemożności wykrycia błędu przez beneficjenta w typowych warunkach; nie zasługuje na zwolnienie z obowiązku beneficjent będący wiceprezesem spółki, gdy błąd mógł zostać wykryty.