Na podmiocie wykonującym przewóz drogowy spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności egzoneracyjnych, takich jak niemożność przeprowadzenia badania technicznego z powodu sytuacji nadzwyczajnych, przy czym brak takiego wpływu musi być realnie wykazany dowodami.

Sumowanie administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym dotyczących czasu pracy kierowców, takich jak przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy i skrócenie wymaganego regularnego okresu odpoczynku dziennego, jest niedopuszczalne, jeśli przepisy załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym nie przewidują takiego nakazu wprost.

Prawo do emerytury rolniczej uzależnione jest od spełnienia 25-letniego okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, a okresy prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie mogą być zaliczone do stażu, jeżeli ubezpieczony nie opłacał składek.

Nieważność postępowania występuje, gdy strona zostaje pozbawiona możliwości działania w postępowaniu lub jego istotnej części, a skutki naruszeń nie mogły być usunięte w dalszym toku procesu, co wpływa na możliwość obrony jej praw.

Stworzenie sztucznych warunków w celu uzyskania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, poprzez centralne zarządzanie przez jedną osobę różnymi podmiotami prawnymi, które formalnie tworzą samodzielne jednostki, prowadzi do odmowy przyznania takich płatności, zgodnie z art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.

Organ administracyjny ma obowiązek niezwłocznie poinformować stronę o brakach formalnych wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich oraz skutkach ich nieusunięcia, a zaniechanie tego obowiązku może mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Warunkiem uzyskania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) jest posiadanie tytułu prawnego do zgłaszanych gruntów, a sam fakt ich posiadania nie jest wystarczający.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając w granicach skargi kasacyjnej, nie jest zobowiązany do konkretyzowania ani korygowania zarzutów skargi, a skarga kasacyjna, aby mogła być merytorycznie rozpatrzona, musi precyzyjnie wskazywać przepis prawa, który został naruszony oraz sposób tego naruszenia.

W sytuacji, gdy skarga kasacyjna nie wskazuje konkretnych przepisów prawa materialnego lub procesowego, które zostały naruszone przez sąd pierwszej instancji, lub nie uzasadnia, na czym polegało naruszenie tych przepisów, Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca skargę jako bezzasadną, uznając poprawność ustaleń prawnych i faktycznych sądu niższej instancji.

Wypowiedzenie umowy kredytu z zastrzeżeniem warunku w rozumieniu art. 75 i art. 75c prawa bankowego jest dopuszczalne, o ile nie prowadzi do zaskoczenia kredytobiorcy i stwarza możliwość kontynuacji umowy, a jednocześnie udostępnienie środków finansowych przez bank stanowi potwierdzenie zawarcia umowy kredytowej, nawet gdy początkowo występują wątpliwości co do umocowania osoby podpisującej umowę.

Błędna treść instrukcji wypełnienia wniosku o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej nie obciąża skarżącego, jeśli wykazane jest, że instrukcja została przestrzegana, a negatywne konsekwencje wynikają wyłącznie z jej niejasności.

Błędy w instrukcji wypełnienia wniosku o płatność rolno-środowiskowo-klimatyczną nie obciążają organu administracyjnego, jeśli decyzja odmowna jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa materialnego i właściwie odnosi się do całokształtu rozstrzyganej sprawy.

Wykonywanie przewozu drogowego osób bez wymaganych prawem dokumentów, nawet jednorazowo i bez formalnej rejestracji działalności gospodarczej, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Nieruchomości będące w faktycznym władaniu przedsiębiorstwa państwowego, które nie posiada dokumentów potwierdzających zarząd lub użytkowanie w dniu 27 maja 1990 r., podlegają komunalizacji z mocy prawa na rzecz gminy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r.

Odpowiedzialność inwestora za zobowiązania wobec podwykonawcy nie musi wynikać z solidarności inwestora i wykonawcy, jeżeli istnieje bezpośredni stosunek zobowiązaniowy między inwestorem a podwykonawcą, wynikający z ustaleń dokonanych bezpośrednio między tymi stronami.

Działalność polegająca na faktycznym przewozie osób za odpłatnością, nawet jednorazowo, podlega przepisom ustawy o transporcie drogowym i wymaga posiadania odpowiednich zezwoleń oraz licencji, niezależnie od formalizacji prowadzonej działalności gospodarczej.