Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, oprócz samego posiadania tej rzeczy przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, powinien być oparty na faktycznym lub nawet potencjalnym wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu. Grunty, budynki i budowle, które choćby pośrednio lub w ograniczonym zakresie służą prowadzeniu działalności

W kontekście związania gruntu z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wystarczy sam fakt jego posiadania przez podmiot gospodarczy; istotne jest, aby grunt ten był faktycznie wykorzystywany lub przewidziany do wykorzystania w ramach takiej działalności, które to kryteria należy ocenić z uwzględnieniem indywidualnych okoliczności

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, oprócz samego posiadania tej rzeczy przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, powinien być oparty na faktycznym lub nawet potencjalnym wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu. Grunty, budynki i budowle, które choćby pośrednio lub w ograniczonym zakresie służą prowadzeniu działalności

Grunty leśne, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne, są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii przez przedsiębiorstwo energetyczne, co skutkuje ich opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości. Lasy Państwowe jako samodzielny podmiot wymieniony w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych są podatnikami tego podatku w odniesieniu do gruntów leśnych, niezależnie

W przypadku kontroli przewozu towarów objętych systemem monitorowania SENT, dokładność i wiarygodność procedury pomiarowej jest kluczowe dla prawidłowego ustalenia, czy doszło do naruszenia przepisów dotyczących obowiązku zgłoszenia przewozu.

Na podstawie art. 92a ust. 1 oraz art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, odpowiedzialność administracyjna przedsiębiorców wykonujących transport drogowy ma charakter obiektywny i nie jest uzależniona od winy przedsiębiorcy. Dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia obowiązków i warunków przewozu drogowego.

Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.

1. Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym także wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby. 2. Usługę pośrednictwa, która polega na odpłatnym umożliwianiu nawiązywania kontaktów poprzez aplikację na telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę

W przypadku doręczeń elektronicznych za pomocą platformy ePUAP, data doręczenia dokumentu określona w urzędowym poświadczeniu doręczenia (UPD) jest wiążąca, jeśli nie zostaną przedstawione wiarygodne dowody podważające poprawność funkcjonowania systemu teleinformatycznego.

Przy ocenie, czy za odstąpieniem od nałożenia kary pieniężnej za niewykonanie obowiązków określonych w przepisach ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów przemawia interes publiczny, należy uwzględnić, czy podmiot odpowiedzialny za naruszenie prowadził działalność zgodną z prawem i czy w związku z tym naruszeniem doszło do uchybienia w zapłacie należnych podatków, czy chociażby do

Zgodnie z wykładnią przepisu art. 92c ust. 1 pkt 3 ustawy o transporcie drogowym, termin na wszczęcie postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy oblicza się do dnia wydania decyzji ostatecznej przez organ administracji, a nie ogranicza się jedynie do momentu wydania decyzji przez organ I instancji.

1. Istota protokołu z kontroli wyraża się w tym, że dokument ten odzwierciedla i potwierdza istniejący w momencie kontroli stan faktyczny. Jego walor, jako dowodu, wyraża się zaś w tym, że skoro jest on sporządzany podczas kontroli drogowej, to w relacji do okoliczności czasu i miejsca jej przeprowadzania umożliwia odzwierciedlenie w jego treści przebiegu czynności kontrolnych, jak również stwierdzonych

1. Podmiot wykonujący transport to również ten, kto faktycznie podejmuje czynności z zakresu transportu drogowego, chociaż nie dopełnił warunków legalnego wykonywania działalności gospodarczej. 2. Wykonywanie transportu drogowego podlegającego sankcji traktowane być musi jako działanie faktyczne polegające na przewozie osób lub rzeczy odpowiadające definiowanemu transportowi drogowemu z tym jednak,

Ustawa SENT nie jest ustawą podatkową i nie zawiera przepisów prawa podatkowego.

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi jest uzależnione od wykazania, że zastosowanie sankcji nie jest niezbędne dla ochrony interesu publicznego i może być uznane za niewspółmierne w kontekście zasady proporcjonalności.

W przypadku niezgłoszenia nabycia spadku do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje w momencie uprawomocnienia się orzeczenia sądu, a nie w chwili jego wydania, co wpływa na bieg 3-letniego terminu przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.

Nieuiszczenie opłaty za dalszy okres ochrony patentowej w ustawowym terminie, nawet w przypadku wprowadzenia w błąd przez pełnomocnika, skutkuje nieodwracalnym wygaśnięciem prawa z patentu.

Przedsiębiorca nie jest pozbawiony prawa, a w istocie rzeczy wolności podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, a co za tym idzie wolności wyboru rodzaju tej działalności, a mianowicie wykonywania krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, albo pojazdem samochodowym, przeznaczonym

1. Nałożenie na stronę skarżącą kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw, stanowiąc dopuszczalny przepisami prawa zbieg odpowiedzialności administracyjnej, nie narusza zakazu podwójnego karania za to samo zachowanie. 2. Odrębne, a co za tym idzie różne zakresy normowania ustaw, a mianowicie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy – Prawo o ruchu drogowym – co jasno i wyraźnie wynika z zestawienia

Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.