Sprawa o nałożenie kary pieniężnej w oparciu o ustawę SENT nie jest sprawą podatkową w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej, a przed wydaniem decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej nie powstaje żadna skonkretyzowana powinność zapłaty tej kary, a więc postępowanie związane z odstąpieniem od nałożenia kary nie jest analogiczne do postępowania w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.

Nie ma interesu publicznego w tym, aby nakładać na przewoźnika działającego legalnie dolegliwą karę pieniężną tylko z tej przyczyny, że dopuścił się on pewnych uchybień formalnych, jeżeli uchybienia te nie stanowiły realnego zagrożenia interesów Skarbu Państwa w postaci możliwości szczuplenia dochodów budżetowych i zostały usunięte w całości lub w znacznej części w toku kontroli. Przy badaniu, czy

Nie ma interesu publicznego w tym, aby nakładać na przewoźnika działającego legalnie dolegliwą karę pieniężną tylko z tej przyczyny, że dopuścił się on pewnych uchybień formalnych, jeżeli uchybienia te nie stanowiły realnego zagrożenia interesów Skarbu Państwa w postaci możliwości szczuplenia dochodów budżetowych i zostały usunięte w całości lub w znacznej części w toku kontroli. Przy badaniu, czy

Procedura tranzytu zewnętrznego zostaje zakończona, a obowiązki zobowiązanego spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i właściwe dokumenty zostaną przedstawione, zgodnie z przepisami tej procedury, w urzędzie celnym przeznaczenia. Organy celne zamykają procedurę tranzytu zewnętrznego, jeżeli są w stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia i danych dostępnych w

Ocena zasadności nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności oraz dokładną analizę interesu publicznego, z uwzględnieniem charakteru danego naruszenia oraz jego wpływu na interesy Skarbu Państwa.

W postępowaniu odwoławczym od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscowa organu odwoławczego ustalana jest zgodnie z miejscem kontroli przewozu, a nie według ogólnej zasady wynikającej z Ordynacji podatkowej, co wynika z charakteru specjalnego tego typu postępowania administracyjnego.

Błąd formalny w zgłoszeniu przewozowym, taki jak podanie nieprawidłowego numeru zezwolenia, nie powinien automatycznie skutkować nałożeniem kary pieniężnej, chyba że jest on na tyle istotny, że mógłby wpłynąć na cel i skuteczność systemu monitorowania przewozów drogowych określonego w ustawie.

Prawo do informacji publicznej może być ograniczone w celu ochrony wolności i praw innych osób, w tym podmiotów gospodarczych. Tajemnicą przedsiębiorcy mogą być informacje o wartości gospodarczej, nieujawnione publicznie, do których poufności przedsiębiorca podjął niezbędne działania. Jeżeli ujawnienie tych informacji mogłoby narazić przedsiębiorcę na szkodę lub pogorszenie jego sytuacji gospodarczej