Zasiłek chorobowy nie przysługuje z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, jeśli osoba po ustaniu tego tytułu kontynuuje działalność stanowiącą nowy tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Pracownikom, którzy na koszt własny podnieśli kwalifikacje potrzebne na danym stanowisku pracy, przysługuje roszczenie o wzrost wynagrodzenia, jeśli regulamin wynagradzania to przewiduje, a brak precyzyjnych zapisów w regulaminie nie może obciążać pracownika.

Podstawę wynagrodzenia pracownika oddelegowanego na drugą kadencję związkową, bez powrotu do wykonywania pracy, powinny stanowić te same składniki, które ustalono przy pierwszym zwolnieniu, aby zapewnić stabilność finansową i godne warunki pełnienia funkcji związkowej.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi podlegającemu szczególnej ochronie bez zgody zakładowej organizacji związkowej, która na dzień wypowiedzenia spełniała warunki reprezentatywności, określone przez wymóg posiadania co najmniej 10 członków z pracowniczym statusem.

W procedurze naboru na stanowiska w służbie cywilnej komisja ma prawo wyłonić nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów, a pierwszeństwo w zatrudnieniu dla osób niepełnosprawnych ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy znajdują się wśród wyodrębnionych najlepszych kandydatów. Teza od Redakcji

Podanie przez pracodawcę konkretnej i rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia zmieniającego jest niezbędne do jego prawidłowości, a porównywanie pracowników w kontekście realizacji zadań może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia.

W przypadku przekształcenia lub likwidacji jednostki organizacyjnej i utworzenia nowego podmiotu, kryteria doboru pracowników do zatrudnienia w nowo powstałym podmiocie nie muszą być szczegółowo określone, jeśli przepisy ustawy wprowadzającej tego nie wymagają, a stosunek pracy może wygasnąć na mocy tych przepisów bez konieczności stosowania analogii do przepisów Kodeksu pracy dotyczących ochrony trwałości

Przyznanie pracownikowi niższego wynagrodzenia na podstawie dyskryminującego kryterium narodowości, bez uzasadnienia obiektywnymi cechami związanymi z rodzajem pracy, kwalifikacjami czy odpowiedzialnością, stanowi naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, w myśl art. 183d kodeksu pracy.

Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy ubezpieczony rozpoczynający działalność gospodarczą deklaruje podstawę wymiaru składek na poziomie nie odzwierciedlającym rzeczywistych przychodów z tej działalności, w celu zapobieżenia nabywania nienależnych lub zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności za nieprzechowywanie dokumentacji płacowej dłużej niż określony w przepisach okres przechowywania, jeżeli ubezpieczony miał możliwość udokumentowania swoich zarobków innymi dowodami w postępowaniu o wymiar świadczeń emerytalnych.

Okresy składkowe przebyte za granicą mogą być uwzględniane w polskim systemie ubezpieczeń społecznych na podstawie zasad koordynacji unijnej, jednak cofnięcie zaświadczeń A1 (E 101) wymaga prawidłowego zastosowania procedur ustalania właściwego ustawodawstwa, a nie może prowadzić do mechanicznego wyłączenia tych okresów z zaliczalności.

Bezwzględny zakaz rozwiązania stosunku pracy nauczyciela akademickiego, będącego jednocześnie sędzią Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego lub Naczelnego Sądu Administracyjnego, wynikający z art. 121a ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, narusza zasady równości wobec prawa i autonomii szkół wyższych, gwarantując niezasadnie przywilej dożywotniego zatrudnienia w uczelni (art. 121a ust. 1 w związku

Przepisy dotyczące wygaśnięcia stosunków pracy w przypadku restrukturyzacji jednostek administracyjnych, które są uzależnione od zgłoszenia nowych warunków zatrudnienia przez pracodawcę, należy traktować jako faktyczne rozwiązanie stosunku pracy, a nie jako jego wygaśnięcie, co podlega sądowej kontroli legalności i zasadności.

Wskaźnik częstości zatrudnionych w warunkach zagrożenia, stosowany przy obliczaniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, odnosi się do pracowników narażonych na działanie czynników szkodliwych przekraczających dopuszczalne normy, niezależnie od zastosowania przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej.

Zaniechanie przez pracodawcę obowiązków związanych z zapewnieniem bezpiecznych warunków pracy, które przyczyniły się do wypadku przy pracy, obliguje pracodawcę do odpowiedzialności. Jednak roszczenia pracownika o zadośćuczynienie mogą być uznane tylko w takim zakresie, jaki jest adekwatny do rozmiarów doznanej krzywdy i niewykluczający przyczynienia się pracownika do zwiększenia szkody.

W sytuacji objęcia przez pracownika funkcji prezesa jednoosobowego zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zatrudnienie na podstawie stosunku pracy nie wygasa automatycznie; konieczne jest ustalenie, czy nadal występuje podporządkowanie pracownicze oraz czy pracownik faktycznie świadczy pracę lub jest gotowy ją świadczyć, a także czy przeszkody po stronie pracodawcy uniemożliwiają świadczenie

Zawarcie umowy o pracę lub jej aneksu w celu uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, z naruszeniem zasad współżycia społecznego, skutkuje nieważnością takiej umowy, a nienależnie pobrane na jej podstawie świadczenia podlegają zwrotowi.

Wspólnik dwuosobowej spółki z o.o., który pełni funkcję członka zarządu i wykonuje pracę w ramach stosunku pracy, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, gdy występuje podporządkowanie pracownicze zgodne z art. 22 k.p., a fakt bycia członkiem zarządu nie wyklucza możliwości bycia pracownikiem tejże spółki.

Równe traktowanie w zatrudnieniu wymaga, aby pracownicy wykonujący prace jednakowej wartości otrzymywali wynagrodzenie odpowiadające rodzajowi wykonywanej pracy, kwalifikacjom oraz obowiązkom. Naruszenie tej zasady może skutkować obowiązkiem naprawienia szkody w formie odszkodowania, również gdy pracownicy nie są dyskryminowani, lecz po prostu traktowani nierówno w zakresie wynagrodzeń.