Pracownikowi, który nie usprawiedliwił nieobecności w pracy w terminie, lecz później dostarczył zaświadczenie lekarskie, nie można zasadnie zarzucić ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, uzasadniającego rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Warunek pozostawania w stanie zatrudnienia na dzień podpisania porozumienia o wypłacie świadczeń, pomijający pracowników, którzy zakończyli zatrudnienie po spełnieniu warunków pracy uprawniających do tych świadczeń, narusza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, co skutkuje nieobowiązywaniem takiego postanowienia zgodnie z art. 9 § 4 k.p.

Art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w zakresie dotyczącym pomniejszenia podstawy obliczenia emerytury powszechnej dla osób, które przed 1 stycznia 2013 r. miały prawo do wcześniejszej emerytury, musi być interpretowany w sposób zgodny z zasadą zaufania obywatela do państwa, co może oznaczać wyłączenie jego stosowania wobec mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953.

Przepis art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ma zastosowania, jeżeli nie występuje bezpośrednie lub pośrednie finansowanie wynagrodzenia wypłacanego przez osobę trzecią, które pochodzi od pracodawcy, dla którego pracownik wykonuje czynności w ramach umowy zlecenia zawartej z osobą trzecią.

Zawarte umowy o dofinansowanie bez wymaganej zgody Stolicy Apostolskiej są czynnościami prawnymi niezupełnymi, a odmowa potwierdzenia przez władzę kościelną powoduje ich nieważność, skutkując obowiązkiem zwrotu nienależnie uzyskanych świadczeń (art. 410 w zw. z art. 405 k.c.).

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca na podstawie art. 88j ust. 2 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, organ administracyjny nie jest zobowiązany do oceny względów humanitarnych uzasadniających udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Dla stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania istotne jest dokładne ustalenie daty doręczenia decyzji stronie oraz pełne wyjaśnienie wszelkich wątpliwości co do tej kwestii, nawet jeśli podważają dokument urzędowy.

Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników jest zobowiązany do utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy i nie może powierzyć wykonywania zadań tej służby specjalistom spoza zakładu pracy zgodnie z art. 23711 § 1 K.p.

Uchwała rady gminy w sprawie zasad przyznawania wysokości diet radnym oraz zwrotu kosztów podróży służbowych, zawierająca normy generalne i abstrakcyjne, stanowi akt prawa miejscowego i jej brak publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym powoduje jej nieważność.

Pracodawca, prowadzący przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników, musi spełniać wymagania określone w § 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, które obejmują posiadanie określonych kwalifikacji formalnych oraz sześciu lat stażu pracy w nauczanym zawodzie nabytych po uzyskaniu tytułu zawodowego. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie posiadania

Pracownikom przysługuje prawo do odprawy w przypadku rozwiązania umowy o zarządzanie z powodu odwołania z funkcji członka zarządu, jeżeli umowa wyraźnie rozróżnia rozwiązanie umowy od jej wypowiedzenia, a przyczyną rozwiązania nie jest naruszenie podstawowych obowiązków przez zarządzającego.

Rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego nr 40/07 z dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny zachowało moc obowiązującą po dniu 15 listopada 2008 r. do czasu wydania nowego aktu prawa miejscowego przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego, ponieważ zmiany w przepisach upoważniających miały charakter redakcyjny i nie zmieniały

Przewóz okazjonalny, jako forma transportu drogowego, wymaga od przedsiębiorcy posiadającego licencję na przewóz osób samochodem osobowym, spełnienia dodatkowych warunków określonych w przepisach prawa o transporcie drogowym, co nie narusza przepisów Konstytucji RP ani prawa Unii Europejskiej.

Wyłączenie spod obowiązku stosowania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, w tym obowiązku używania tachografów, przewidziane w art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 561/2006, dotyczy jedynie przewozów bezpośrednio związanych z utrzymaniem dróg, a interpretacja tego wyjątku musi być ścisła.

Dieta radnego nie jest wynagrodzeniem za pracę, lecz ekwiwalentem poniesionych kosztów oraz utraconych korzyści związanych z pełnieniem mandatu. Zasady ustalania diet mogą być różnorodne i dostosowane do specyfiki lokalnej, o ile nie naruszają przepisów prawa.