Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników jest zobowiązany do utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy i nie może powierzyć wykonywania zadań tej służby specjalistom spoza zakładu pracy zgodnie z art. 23711 § 1 K.p.

Dla stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania istotne jest dokładne ustalenie daty doręczenia decyzji stronie oraz pełne wyjaśnienie wszelkich wątpliwości co do tej kwestii, nawet jeśli podważają dokument urzędowy.

Uchwała rady gminy w sprawie zasad przyznawania wysokości diet radnym oraz zwrotu kosztów podróży służbowych, zawierająca normy generalne i abstrakcyjne, stanowi akt prawa miejscowego i jej brak publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym powoduje jej nieważność.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca na podstawie art. 88j ust. 2 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia, organ administracyjny nie jest zobowiązany do oceny względów humanitarnych uzasadniających udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

Pracodawca, prowadzący przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników, musi spełniać wymagania określone w § 10 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, które obejmują posiadanie określonych kwalifikacji formalnych oraz sześciu lat stażu pracy w nauczanym zawodzie nabytych po uzyskaniu tytułu zawodowego. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej nie oznacza automatycznie posiadania

Rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego nr 40/07 z dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny zachowało moc obowiązującą po dniu 15 listopada 2008 r. do czasu wydania nowego aktu prawa miejscowego przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego, ponieważ zmiany w przepisach upoważniających miały charakter redakcyjny i nie zmieniały

Wyłączenie spod obowiązku stosowania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, w tym obowiązku używania tachografów, przewidziane w art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 561/2006, dotyczy jedynie przewozów bezpośrednio związanych z utrzymaniem dróg, a interpretacja tego wyjątku musi być ścisła.

Przewóz okazjonalny, jako forma transportu drogowego, wymaga od przedsiębiorcy posiadającego licencję na przewóz osób samochodem osobowym, spełnienia dodatkowych warunków określonych w przepisach prawa o transporcie drogowym, co nie narusza przepisów Konstytucji RP ani prawa Unii Europejskiej.