Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną, podtrzymuje decyzje organów niższej instancji, oddala skargę jako nieuzasadnioną w związku z prawidłowym uznaniem przez SKO łącznego zobowiązania podatkowego jako ustalającego, co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i nie wymaga dodatkowego postępowania dowodowego.

Kontenerowe obiekty techniczne, niewymienione wprost w definicji budowli, mogą być uznane za budowle, jeśli spełniają funkcję wspierającą użytkowanie obiektów budowlanych, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego.

Odpowiedzialność członka zarządu spółki za zaległości podatkowe, zgodnie z art. 116 Ordynacji podatkowej, nie jest warunkowana zakresem powierzonych obowiązków czy bierną postawą. Nie można zwolnić się od tej odpowiedzialności bez wykazania braku winy w niezłożeniu wniosku o upadłość.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu podatkowego stwierdzając, że kamperem o masie powyżej 3,5 tony można odliczać pełny VAT, jeżeli użycie go na cele prywatne jest traktowane jako odpłatna usługa podlegająca VAT. Art. 86 ust. 2a u.p.t.u. nie ma w tej sytuacji zastosowania.

Obiekty kontenerowe, mimo braku trwałego związania z gruntem, podlegają opodatkowaniu jako budowle na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., gdy stanowią całość z instalacjami.

Odpłatna dostawa budynku magazynowego, niezdatnego do użytkowania i niebędącego środkiem trwałym, podlega zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., gdyż nie dokonano "ulepszenia" w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b u.p.t.u., a pierwsze zasiedlenie nastąpiło wcześniej.

Kontenery mobilne, jako tymczasowe obiekty budowlane bez trwałego związania z gruntem, podlegają opodatkowaniu jako budowle na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, co potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny poprzez oddalenie skargi kasacyjnej spółki.

Nadanie decyzji podatkowej rygoru natychmiastowej wykonalności wymaga nie tylko spełnienia przesłanek z art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej, lecz również uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania, co nie może polegać jedynie na stwierdzeniu wniesienia odwołania. Brak tej przesłanki uzasadnia uchylenie decyzji organu administracji.

Warunkiem zastosowania procedury VAT marża w obrocie towarami używanymi jest wykazanie, że dostawa nastąpiła od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT; w razie niewykazania tej przesłanki transakcje podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Podatnik nie może zastosować procedury VAT-marża, jeśli nie udokumentuje rzetelnego źródła nabycia towaru używanego, a organy mogą zakwestionować dokumenty nabycia, jeśli pozyskane informacje międzynarodowe wskazują na ich nierzetelność.

Tymczasowe obiekty kontenerowe, jako urządzenia techniczne związane z instalacją przemysłową, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Sąd administracyjny nie ma podstaw do uchylania decyzji za okresy, w których nie stwierdzono naruszenia prawa. W przypadku wyczerpania możliwości dowodowych sąd winien umorzyć postępowanie za dany okres rozliczeniowy (art. 145 § 3 p.p.s.a.).

Mobilne obiekty kontenerowe, jako urządzenia techniczne związane z budowlą - węzłem betoniarskim, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle. Kwalifikacja oparta na wykładni obowiązującego prawa podatkowego zachowuje zgodność z dotychczasowym orzecznictwem NSA.

Obiekty kontenerowe, które pełnią funkcje techniczne jako integralne elementy infrastruktury przemysłowej, mogą być kwalifikowane jako budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Organ odwoławczy ma prawo uchylić decyzję organu pierwszej instancji zgodnie z art. 233 § 2 Ordynacji Podatkowej, gdy sprawa wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w istotnej części, bez naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania.

Gmina ma prawo do stosowania odrębnego prewspółczynnika odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem, że najlepiej odzwierciedla on specyfikę działalności, w której nieruchomość jest użytkowana, co pozwala na odliczenie podatku proporcjonalnie przypadającego na działalność opodatkowaną VAT.