Grunty i budowle po zlikwidowanej linii kolejowej, znajdujące się w posiadaniu przedsiębiorcy oraz ujęte w ewidencji środków trwałych, kwalifikują się jako związane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Sąd podtrzymał, że w przypadku współwłasności posiadanie samoistne przez jednego ze współwłaścicieli wyłącza współodpowiedzialność podatkową pozostałych, co wymaga potwierdzenia w drodze wnikliwego postępowania dowodowego i weryfikacji faktycznego charakteru posiadania.
Art. 15zzzzzn2 ustawy o COVID-19 należy interpretować w sposób, który obejmuje także terminy materialnego prawa podatkowego, co w warunkach epidemii uprawnia do przywrócenia terminu zgłoszenia nabycia w kontekście art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d.
Naczelny Sąd Administracyjny warunkował, iż wyłączenie sędziego nie było zasadne, a kwestia odpowiedzialności spadkobierców została rozstrzygnięta w zgodzie z wytycznymi wyroku z 2021 roku, respektując zasady dwuinstancyjności.
Wyrok TSUE C-189/18 nie stanowi samodzielnej przesłanki do wznowienia postępowania podatkowego, jeżeli organ administracyjny zapewnił stronie prawo do czynnego udziału i dostęp do dowodów w zgodzie z obowiązującymi przepisami.
Nie wystąpiła przesłanka nieważności postępowania wskutek niewłaściwego udziału sędziów, a decyzje organów podatkowych, dotyczące odpowiedzialności spadkobierców i rozliczeń w podatku VAT, były prawidłowe i zgodne z wytycznymi NSA.
W przypadku składanej przez podatnika skargi kasacyjnej, która kwestionuje decyzje organów skarbowych oparte na dowodach wskazujących na udział w oszustwie podatkowym, brak szczegółowego wykazania naruszeń proceduralnych przez sądy administracyjne skutkuje oddaleniem skargi.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdza, iż wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 O.p. jest niedopuszczalne, gdy orzeczenie TSUE nie ma charakteru precedensowego i nie wpływa bezpośrednio na rozstrzygnięcie sporu podatkowego.
Skarga kasacyjna została oddalona, a decyzje organów podatkowych oparte na ustaleniach o oszustwie karuzelowym i braku staranności spółki E. w weryfikacji kontrahentów uznano za prawidłowe. Ustanowienie TPS uznano za dopuszczalne.