Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, do którego doszło w warunkach oszustwa podatkowego, jest wykazanie, że podatnik ten wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której bierze udział.

Podatnik, któremu zarzucono brak należytej staranności i udział w oszukańczym obrocie towarowym, nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, ani preferencyjnej stawki VAT, jeśli nie wykazał istnienia realnych transakcji oraz uczciwości biznesowej.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza zasadność przedłużenia terminu przedawnienia dla ustalenia zobowiązania podatkowego oraz ograniczenie zwolnień podatkowych do obiektów wpisanych do rejestru zabytków, gdyż zaniedbano prawidłową konserwację i zgłoszono niekompletne dane.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż nieprawidłowe ujawnienie danych w deklaracji podatkowej uzasadnia przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz potwierdza, że wpis do rejestru zabytków wymaga zgodności z przepisami o ochronie zabytków, aby skorzystać z podatkowego zwolnienia.

Z dniem dokonania zajęcia wierzytelności w rozumieniu art. 89 § 1 u.p.e.a., prawo do naliczania odsetek od zwrotu VAT wygasa, gdyż wierzytelność przechodzi pod dysponowanie organu egzekucyjnego.

Zastosowanie art. 112c pkt 2 ustawy o VAT wymaga, aby podatnik skorzystał z obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur fikcyjnych. W przeciwnym razie, zastosowanie znajduje art. 112b ustawy o VAT dotyczący 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną dotyczącą prawa do odliczenia VAT, uznał za zasadne stanowisko organów podatkowych odmawiające odliczenia, gdyż Podatnik nie dochował należytej staranności, wiedząc lub mogąc wiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji.

Zaniedbania Skarżącej w zakresie prawidłowego ujawnienia danych w deklaracji podatkowej uzasadniały przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Środki odwoławcze nie znalazły uzasadnienia w przepisach materialnych.

Przyznanie zwolnienia z podatku od spadków i darowizn jest dopuszczalne do wysokości pomocy de minimis, zgodnie z rozporządzeniem nr 1408/2013, a przekroczenie limitu nie dyskwalifikuje całkowicie wnioskującego.

Zaskarżona decyzja organu podatkowego o naliczeniu podatku od nieruchomości za 2022 r. była zasadna, gdyż części nieruchomości nie kwalifikowały się do zwolnienia podatkowego jako zabytki. Skarga kasacyjna oddalona.

Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT jest wykazanie, że podatnik wiedział lub przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której brał udział.

Wykonanie czasowej rejestracji pojazdu nie stanowi przeszkody do uzyskania zwrotu akcyzy, gdy pojazd został wywieziony w terminie 30 dni od nabycia wewnątrzwspólnotowego. Ostatecznie, obowiązek podatkowy nie powstał, ponieważ warunki art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym zostały spełnione.

Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, do którego doszło w warunkach oszustwa podatkowego, jest wykazanie, że podatnik ten wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której bierze udział.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje, jeśli czynności udokumentowane zostały fakturami nierzetelnymi, nie odzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, których oszukańczy charakter został wykazany przez organy podatkowe.

Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że uczestniczy w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w VAT, nie działa w dobrej wierze i nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W sprawie o sygn. akt I SA/Sz 824/21, NSA uznał, że odstąpienie gminy od dochodzenia czynszu stanowi obniżenie ceny, co zmniejsza podstawę opodatkowania VAT do zera, wymagając wystawienia faktury korygującej.