Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest udokumentowanie przekazania środków pieniężnych w sposób wskazany w tym przepisie przez darczyńcę na rzecz obdarowanego, co oznacza, że przekazanie środków bezpośrednio na rachunek osoby trzeciej, nawet w wykonaniu zobowiązania obdarowanego, nie spełnia tego warunku. Teza
Art. 162 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wyklucza możliwość przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, jeżeli strona nie uprawdopodobni braku winy w uchybieniu tego terminu. Wnioski o przywrócenie terminu nie mogą być oparte na kwestionowaniu prawidłowości doręczenia decyzji, które powinno być rozpatrzone w odrębnym postępowaniu.
Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy ujawnione zostaną nowe okoliczności faktyczne lub dowody, które istniały w dniu wydania decyzji, ale były nieznane organowi i mogą mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Teza od Redakcji
Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy ujawnione zostaną nowe okoliczności faktyczne lub dowody, które istniały w dniu wydania decyzji, ale były nieznane organowi i mogą mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Teza od Redakcji
Wartość rynkowa nieruchomości na potrzeby podatku od czynności cywilnoprawnych określana jest wyłącznie na podstawie jej cech fizycznych i technicznych, bez uwzględnienia okoliczności prawnych i przejściowych mających wpływ na faktyczne użytkowanie nieruchomości.
Zgodnie z art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej, w przypadku uchybienia terminu, można go przywrócić na wniosek zainteresowanego, jeśli uprawdopodobni on, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. W przepisie tym mowa jest o uprawdopodobnieniu, a nie o udowodnieniu, co oznacza, że uprawdopodobnienie jest mniej restrykcyjną formą niż udowodnienie. Uprawdopodobnienie nie daje pewności, a jedynie wskazuje na
Uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji podatkowej stanowi samoistną podstawę do stwierdzenia, że odwołanie wniesiono z uchybieniem terminu, co obliguje organ do wydania stosownego postanowienia, niezależnie od zarzutów podnoszonych przez stronę w późniejszym czasie.
Zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu sprzedaży gruntów stanowiących gospodarstwo rolne, przewidziane w art. 9 pkt 2 u.p.c.c., może zostać udzielone jedynie do wysokości kwoty stanowiącej limit pomocy de minimis określony w rozporządzeniu nr 1408/2013.
Członek zarządu spółki nie może powoływać się na nieznajomość stanu jej finansów, jako przyczynę niezgłoszenia wniosku o upadłość lub niewszczęcia postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe). Członkowi zarządu powinien być znany na bieżąco stan finansów spółki, a co za tym idzie, możliwość zaspokojenia długów. Teza od Redakcji
Instytucja umorzenia należności ma służyć wsparciu podmiotów, dla których zapłata należności publicznoprawnych prowadzi do zagrożenia ich bytu. Instytucja ta nie służy temu, by podmioty mogły uchronić swój majątek przed jego uszczupleniem. Umorzenie należności nie jest formą odszkodowania ani rekompensaty. Teza od Redakcji
Prowadzenie biogazowni, której celem jest produkcja biogazu i energii elektrycznej, stanowi działalność gospodarczą, a obiekty związane z taką działalnością podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a nie zwolnieniu przewidzianemu dla działalności rolniczej (art. 1a ust. 1 pkt 4 oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).
Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z uwagi na krótki okres do przedawnienia zobowiązania podatkowego może być uzasadnione tylko na podstawie upływu czasu, bez potrzeby wykazywania dodatkowych okoliczności po stronie podatnika.
Wznowienie postępowania podatkowego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko w przypadku ujawnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które istniały w dniu wydania decyzji, ale nie były znane organowi, który wydał tę decyzję.
Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej jest możliwe tylko wtedy, gdy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniały w dniu wydania decyzji i nie były znane organowi podatkowemu. Dowody zgromadzone później, odnoszące się do stanu faktycznego zaistniałego po wydaniu decyzji ostatecznej, nie mogą stanowić podstawy do wznowienia postępowania.