Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że wyrok TSUE C-189/18 nie uzasadnia wznowienia postępowania podatkowego z racji odmienności prawa węgierskiego od polskiego, brak zaś naruszeń proceduralnych w pierwotnym postępowaniu wyklucza uchylenie decyzji ostatecznej.

W skutkach zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego kluczowe jest ustalenie, czy postępowanie karne skarbowe miało charakter instrumentalny. Brak takiego charakteru uprawnia do skutecznego zawieszenia terminu przedawnienia.

Brak sprawozdania z przeznaczenia darowizny na cele kościelne charytatywno-opiekuńcze oraz zwrot znacznej części darowizny uniemożliwiają jej odliczenie od podstawy opodatkowania na mocy art. 55 ust. 7 ustawy wyznaniowej.

Przedłużenie postępowań administracyjnych, nawet powyżej ustawowych terminów, nie stanowi podstawy do odstąpienia od naliczania odsetek za zwłokę w przypadku, gdy opóźnienie wynika z obiektywnych przyczyn niezależnych od organów podatkowych.

W orzecznictwie sądu uznano, że dla skutecznego zawieszenia przedawnienia zobowiązania wystarczające jest spełnienie przesłanek ustawowych wszczęcia postępowania karnego skarbowego. Ocena instrumentalności takiego wszczęcia musi opierać się na obiektywnej weryfikacji działań organu w kontekście całokształtu postępowania.

Wykładnia przepisów ustawy o VAT dopuszcza zastosowanie przez Gminę indywidualnego sposobu określenia proporcji (prewspółczynnika) VAT, jeśli bardziej precyzyjnie odzwierciedla specyfikę prowadzonej działalności niż metoda określona w ministerialnym Rozporządzeniu, umożliwiając poprawne odliczenie podatku naliczonego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne decyzję organu podatkowego i sądu pierwszej instancji o zakwestionowaniu prawa do odliczenia podatku VAT jako dokonane w kontekście nadużycia prawa oraz pozorności transakcji.

Usługi agenta emisji, które odnoszą się do instrumentów finansowych, lecz nie zawierają ich jako przedmiot główny, nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, a nie stanowią również usługi kompleksowej dla celów prawidłowego zastosowania zwolnienia podatkowego.

W postępowaniu zainicjowanym skargą na interpretację indywidualną, sąd administracyjny, działając w granicach wyznaczonych art. 57a p.p.s.a., jest związany zarzutami i podstawą prawną skargi, nie jest uprawniony do ustalania innych naruszeń prawa poza wykazanymi w skardze.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organy podatkowe prawidłowo zastosowały zabezpieczenie zobowiązań podatkowych podatnika, podtrzymując decyzję o uzasadnionej obawie niewykonania zobowiązań oraz prawidłowości postępowania kontrolnego.

Sprzedaż nieruchomości przejętej przez Bank w ramach działalności zwolnionej z VAT podlega zwolnieniu, jeżeli Bank przy nabyciu nieruchomości nie miał prawa do obniżenia podatku VAT. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał zwolnienie, odrzucając skargę kasacyjną Dyrektora KIS.

Postanowienie o odmowie wydania interpretacji indywidualnej musi opierać się wyłącznie na elementach zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku. Organ podatkowy nie może dokonując takich odmów, odnosić się do zmodyfikowanego stanu faktycznego, który nie został przedstawiony w oryginalnym wniosku.

NSA uznał, że skarżąca spółka jest rzeczywistym właścicielem dywidend, lecz nie odsetek, które należą do funduszu, a nie zarządzającej spółki, co warunkuje odmowę zwolnienia z ryczałtowego podatku od odsetek.

Dywidendy wypłacane spółce podlegają zwolnieniu z podatku u źródła, nawet jeśli spółka nie jest ich rzeczywistym właścicielem, co nie dotyczy odsetek, które wymagają, aby rzeczywistym właścicielem była ta spółka.

Spółka nie jest rzeczywistym właścicielem odsetek, a więc nie kwalifikuje się do zwolnienia podatkowego w tym zakresie; zwolnienie z podatku dywidendy nie wymaga statusu rzeczywistego właściciela.

Funkcjonariuszowi służby celno-skarbowej, który przyjął propozycję zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej na podstawie umowy o pracę, przysługuje odprawa pieniężna na podstawie analogicznie stosowanego art. 170 ust. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej w związku z art. 163 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej

Sprzedaż suszu tytoniowego, której nie towarzyszy samodzielnie zorganizowany przez sprzedawcę transport do innego państwa członkowskiego, nie podlega wyłączeniu z podatku akcyzowego jako wewnątrzwspólnotowa dostawa.

Koszty ponoszone na usługi doradcze mające na celu opracowanie scenariusza sukcesji przedsiębiorstwa nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, jeżeli ich związek z przychodami jest zbyt odległy, niepewny i nieujawniony we wniosku o interpretację.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, ustalił, że w trakcie roku podatkowego spółka komandytowa nie jest obowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek na zysk wypłacanych komplementariuszom, gdyż wysokość przychodu do opodatkowania nie jest jeszcze znana - zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-189/18 nie staowi przesłanki do wznowienia postępowania podatkowego w Polsce, jeśli stan faktyczny oraz prawny różni się od tego analizowanego przez TSUE, a prawo polskie nie przewiduje związania decyzjami wydanymi wobec kontrahentów podatnika.

Skarżąca spółka U. GmbH, jako zarządzająca funduszem inwestycyjnym, nie była rzeczywistym właścicielem odsetek, natomiast dla dywidend wymóg rzeczywistego właścicielstwa nie ma zastosowania (art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p.), uzasadniając częściowe uwzględnienie skargi przez WSA.

Przy braku pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego organ podatkowy nie może rozstrzygać wątpliwości na korzyść podatnika w kwestii istnienia działalności gospodarczej; sąd administracyjny zobligowany jest do uznania jednoznaczności ustaleń w tym zakresie zgodnie z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.