Nowe dowody i okoliczności przedstawione w ramach wniosku o wznowienie postępowania podatkowego nie skutkują wznowieniem, jeśli nie podważają one pierwotnie ustalonych faktycznych podstaw decyzji ostatecznej, w tym nie zmieniają oceny niewypłacalności podatnika.

Czynności związane ze sprzedażą nieruchomości, które wykazują cechy charakterystyczne dla działalności gospodarczej, w tym planowanie, zorganizowanie i systematyczność działań zmierzających do podniesienia wartości gruntów, podlegają opodatkowaniu VAT jako działalność gospodarcza w rozumieniu odpowiednich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku nieuregulowania zobowiązań podatkowych przez spółkę, członek zarządu może ponosić solidarną odpowiedzialność za jej zaległości, jeżeli egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna, a on nie wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości albo niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy.

W przypadku dzierżawy znaku towarowego, przychód taki należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co pozwala na jego opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, a nie według ogólnych zasad opodatkowania praw majątkowych.

Wydatki podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów wyłącznie wówczas, gdy są nie tylko związane z działalnością gospodarczą podatnika i poniesione w celu osiągnięcia przychodu, ale również właściwie udokumentowane w taki sposób, aby odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Brak dokumentacji lub posiadanie dokumentacji nieodpowiadającej stanowi faktycznemu uniemożliwia uznania

Sąd administracyjny, przy ocenie skuteczności zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego, powinien mieć możliwość kontroli czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie miało charakteru pozorowanego i czy nie służyło wyłącznie zawieszeniu biegu tego terminu, co wymaga dokładnej analizy okoliczności sprawy oraz działania organów podatkowych w świetle przepisów Ordynacji podatkowej.

Zwolnienie od podatku od nieruchomości przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotyczy nie tylko infrastruktury portowej morskiej, lecz również infrastruktury rzecznej oraz budowli infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich i rzecznych.

W sytuacji, gdy wyrok sądu administracyjnego uchyla wcześniejsze postanowienie organu podatkowego i wskazuje na konieczność ponownego rozpatrzenia sprawy, organ podatkowy jest zobowiązany do wykonania tego wyroku oraz do wyjaśnienia konkretnych okoliczności, które uzasadniałyby ewentualne przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług.

Za 'transport międzynarodowy' w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. g) Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania uważa się zarobkowy przewóz osób i ładunków realizowany statkiem morskim między portami różnych państw, z wyłączeniem transportu odbywającego się wyłącznie między miejscami położonymi w jednym państwie.

Praca wykonywana na statku typu FPSO, pełniącego funkcje związane z wydobyciem, oczyszczaniem, przechowywaniem i przeładunkiem ropy naftowej i gazu, nie kwalifikuje się jako praca w "transporcie międzynarodowym" w rozumieniu Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii, nie dając tym samym podstaw do ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie

Dla uznania sprzedaży nieruchomości za działalność gospodarczą istotne są ogólne cechy prowadzenia działalności, takie jak zorganizowanie i ciągłość działań skoncentrowanych na osiąganiu zysku, a nie jedynie subiektywny zamiar i sposób ich wykonania przez podatnika. Nieprawidłowe lub niekompletne dokumentowanie przez podatnika wydatków inwestycyjnych uzasadnia odmowę ich uznania za koszty uzyskania

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatki poniesione na wypłatę wynagrodzenia dla klientów w zamian za rezygnację z realizacji umów, które nie przyczyniają się do powstania, zachowania lub zwiększenia przyszłych przychodów, ani nie zabezpieczają źródła tych przychodów, nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają kryterium celowości wydatku nakierowanego na osiągnięcie