Obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wyznaczenia innego organu odwoławczego w sprawach podatkowych. Odmowa wszczęcia postępowania zgodnie z art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej była zasadna, a zarzuty naruszenia zasady zaufania i prawa do bezstronnego postępowania były niezasadne.

Członkowie zarządu mogą być odpowiedzialni za zaległości podatkowe spółki, jeśli faktycznie pełnią tę funkcję w okresie odpowiedzialności, niezależnie od rzekomej rezygnacji, której skutki prawne nie zostały potwierdzone dowodowo.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla rozstrzygnięcia sądowe i administracyjne w zakresie umorzenia zaległości podatkowych, wskazując na konieczność uwzględniania szerszego kontekstu osobistego podatnika przy ocenie przesłanek ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, w duchu art. 67a § 1 o.p.

Przepisy krajowe nie naruszają unijnej dyrektywy w zakresie zwrotu akcyzy przy eksporcie; ograniczenie prawa do zwrotu w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych z Polski jest zgodne z prawem unijnym.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują możliwości wyznaczenia innego dyrektora izby administracji skarbowej do prowadzenia spraw podatkowych, co uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania w tym zakresie.

Za zaległości podatkowe spółki z o.o. członkowie zarządu odpowiadają z mocy art. 116 o.p., gdy egzekucja wobec spółki jest bezskuteczna, a przesłanki egzoneracyjne, takie jak zgłoszenie wniosku o upadłość we właściwym czasie, nie zostały wykazane. Ciężar dowodu w zakresie przesłanek wyłączających odpowiedzialność spoczywa na członku zarządu.

Uchybienia procesowe oraz niewystarczające uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie dotyczące roli i świadomości T.U. w procederze karuzeli VAT powodują uchylenie wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.