Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że bez przedstawienia wiarygodnych okoliczności uprawdopodobniających niewykonanie zobowiązania podatkowego, organ podatkowy nie może nadać decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 2 o.p.

Nieujawnienie wszystkich okoliczności dotyczących zakończenia budowy uzasadnia uchylenie decyzji organu podatkowego i ponowne zbadanie materiału dowodowego dla jednoznacznego ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej ocena musi być dokonana wyłącznie w granicach rażącego naruszenia prawa materialnego, a nie proceduralnych uchybień doręczeniowych, oddalając tym samym skargę kasacyjną.

Ponowne powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., stwierdzone notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia, nie powoduje konieczności składania zeznania podatkowego. Termin przedawnienia w związku z tym wynosi 3 lata.

Skarga kasacyjna, jako formalny środek zaskarżenia, musi być precyzyjnie uzasadniona; brak takiego uzasadnienia prowadzi do jej oddalenia. Naczelny Sąd Administracyjny nie może przekroczyć granic skargi, a skuteczne zarzuty muszą odnosić się do błędnej interpretacji lub zastosowania przepisów prawa materialnego i postępowania.

Dla powstania odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej wystarczające jest ustalenie, że pełnił on funkcję w dacie powstania zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej.

Faktury wystawione za usługi doradcze, nie poparte wystarczającymi dowodami rzeczywistego wykonania, nie uprawniają do odliczenia VAT, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.

Po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalna korekta przez organ podatkowy ani przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Organy podatkowe tracą prawo do zmiany lub ustalania wysokości takich nadwyżek po przedawnieniu.

Wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczącej mycia wiat przystankowych i wygrodzeń przeciwdziała usłudze o jednolitym charakterze i nie uzasadnia stosowania różnych stawek VAT, co potwierdza uchylenie decyzji organu podatkowego przez sąd.