Członek zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości spółki, powinien wykazać, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki albo, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; bądź też powinien wskazać mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Teza od Redakcji
Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.
Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji
Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego ogłaszający Program Szczepień Ochronnych nie stanowi podstawy rekonstrukcji zakresu nakazów wynikających z obowiązku szczepień ochronnych, co powoduje jego niewymagalność bez odpowiednich przepisów prawa powszechnie obowiązującego.
Obowiązek szczepień ochronnych wynikający z ustawy nie może być egzekwowany na podstawie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, gdyż nie stanowi on aktu prawa powszechnie obowiązującego, co w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego oznacza brak wymagalności tego obowiązku.
Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej
Wymagalność obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym nie może być kształtowana lub precyzowana treścią komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, który nie jest aktem prawa powszechnie obowiązującego.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszane jedynie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji
Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej
Brak konstytucyjnej podstawy w regulacji dotyczącej terminów i liczby dawek obowiązkowych szczepień ochronnych, określonej w Programie Szczepień Ochronnych ogłoszonym przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie komunikatu, uniemożliwia egzekwowanie obowiązku szczepień ochronnych przez organy administracji publicznej.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; właściwym trybem do wzruszenia takich rozstrzygnięć jest wznowienie postępowania.
Zakwestionowanie kryterium posiadania jako wyłącznie przesądzającego o istnieniu związku z działalnością gospodarczą, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że w każdym przypadku konieczne stanie się poszukiwanie innego kryterium poza posiadaniem w takim sensie, aby wskazać na aspekt wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej
Skreślenie zabytku z rejestru na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków wymaga udowodnienia zniszczenia w stopniu powodującym utratę wartości historycznej, artystycznej lub naukowej obiektu, bądź niepotwierdzenia tych wartości w nowych ustaleniach naukowych; sam fakt zniszczenia części obiektu nie jest wystarczającą przesłanką. Teza od Redakcji
W przypadku istotnych błędów proceduralnych oraz nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania, organ odwoławczy jest uprawniony do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, aby zapewnić pełne wyjaśnienie sprawy i poszanowanie interesów wszystkich stron (art. 138 § 2 K.p.a.).
Przyjęcie urzędu publicznego w państwie obcym bez zgody właściwych organów polskich, nawet w kontekście szczególnych okoliczności II wojny światowej, skutkuje utratą obywatelstwa polskiego zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie z 1920 r., jeśli pełnienie tego urzędu miało charakter dobrowolny i trwało dłuższy czas po zakończeniu działań wojennych.
Przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy powoduje niedopuszczalność prowadzenia postępowania naprawczego w sprawie samowoli budowlanej, ponieważ tworzy to domniemanie zgodności z prawem zrealizowanych obiektów budowlanych.
Właściciel nieruchomości sąsiadującej z inwestycją drogową, na której przewidziano wykonanie zjazdu, posiada interes prawny czyniący go stroną w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na budowę, gdyż realizacja takiego zjazdu wpływa na sposób zagospodarowania nieruchomości.
Właściciel nieruchomości bezpośrednio graniczącej z terenem inwestycji ma prawo być stroną postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę, jeśli istnieją przesłanki, że inwestycja może oddziaływać na jego nieruchomość, nawet jeśli ostateczna ocena wpływu wymaga dalszego postępowania wyjaśniającego. Teza od Redakcji
Śmierć strony postępowania administracyjnego prowadzi do zawieszenia postępowania, chyba że przedmiot postępowania odnosi się ściśle do praw i obowiązków osobistych zmarłego. W razie śmierci strony postępowanie może być podjęte z udziałem następców prawnych po zgłoszeniu przez nich przystąpienia do sprawy.