W przypadku kiedy skarżący nie jest w stanie uzyskać od pracodawcy zaświadczenia czy świadectwa pracy precyzującego przyczynę wypowiedzenia, nie ma przeszkód, by Urząd Pracy okoliczność tą wyjaśnił zgodnie z art. 7 Kpa. Skarżącej /bezrobotnej/ nie mogą obciążać zaniedbania, czy inne uchybienia przepisom prawa pracy ze strony pracodawcy.

Do stażu zasiłkowego wymaganego przez przepis art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu (Dz.U. art. 106, poz. 457 ze zm.) wlicza się okres pozostawania w stosunku pracy także wtedy, gdy wynagrodzenie pracownika nie przekracza połowy najniższej płacy, a wymiar czasu pracy nie jest wyższy niż połowa obowiązującego czasu przerwy.

1. W sprawach indywidualnych stosunków pracy związki zawodowe reprezentują tylko interesy swoich członków. Obrony wobec pracodawcy praw i interesów pracowników nie zrzeszonych związki zawodowe mogą się podjąć tylko na wniosek pracownika /art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz.U. nr 55 poz. 234/. 2. Ochrona obejmująca radnych /art. 25 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o

Zmniejszenie zatrudnienia jest warunkiem nabycia prawa do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r., nr 4, poz. 19 ze zm.) w przypadku indywidualnego zwolnienia pracownika na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1

Sformułowanie 'emeryci i renciści, którzy przeszli na rentę' użyta w załączniku do zakładowej umowy zbiorowej, określającej uprawnienie do deputatu węglowego oznacza, iż deputat ten przysługuje tylko tym byłym pracownikom zakładu pracy, który zakończyli w nim pracę, przechodząc na emeryturę lub rentę.

Adwokat wykonujący zawód indywidualnie jest uprawniony do opłacania z tego tytułu składki na ubezpieczenie społeczne z 50% zniżką wynikającą z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 46, poz. 201 ze zm.).

Pracownik otrzymujący wypłatę wynagrodzenia „z góry” powinien liczyć się z obowiązkiem zwrotu wynagrodzenia w każdej sytuacji niewykonywania pracy, chyba że za określony czas z mocy przepisu szczególnego zachowuje do niego prawo.

Zatrudnionemu na podstawie wyboru członkowi zarządu gminy, odwołanemu z zajmowanego stanowiska z naruszeniem przepisów art. 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 ze zm.) oraz postanowień statutu gminy, przysługują roszczenia przewidziane w art. 56 k.p. i art. 59 k.p.

Osoba, która korzystała z prawa do zasiłku dla bezrobotnych, może ponownie takie prawo uzyskać mimo nie spełnienia wymagania określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, jeżeli spełnia jedno z wymagań określonych w art. 20 ust. 2 cytowanej ustawy.

Mianowany urzędnik państwowy, z którym stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem z powodu reorganizacji urzędu, połączonej ze zmniejszeniem zatrudnienia, ma prawo do wynagrodzenia przewidzianego w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214 ze zm.).

Do pracownika prowadzącego w chwili rozwiązania stosunku pracy działalność gospodarczą w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.).

Ustalenie w postępowaniu odwoławczym, że zaskarżona odwołaniem decyzja została wydana w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją, może uzasadniać jedynie uchylenie zaskarżonej decyzji. Nie daje jednak wbrew postanowieniom art. 138 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie przez organ odwoławczy, bądź do przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez

Pracownik mianowany, z którym stosunek pracy został rozwiązany w okolicznościach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) zachowuje prawo do wcześniejszej emerytury przyznanej na podstawie § 1 rozporządzenia

Właściwym rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych od dnia 19 maja 1993 r. są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Od dnia 19 maja 1993 r. właściwe rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 kodeksu pracy.

Zastrzeżenie w umowie o pracę zawartej na czas nie określony dwunastomiesięcznego okresu wypowiedzenia tej umowy przez zakład pracy jest dopuszczalne na podstawie art. 18 § 2 kodeksu pracy.

1. Wyznaczenie pracownika na stanowisko tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1991 r., Nr 18, poz. 80) nie jest równoznaczne z powołaniem określonym w art. 68 i nast. k.p. 2. Zwolnienie pracownika ze stanowiska tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa państwowego

1) Podanie w piśmie do zakładowej organizacji związkowej, jako przyczyny uzasadniającej zamierzone wypowiedzenie umowy o pracę, braku możliwości zatrudnienia pracownika spełnia wymagania określone w art. 38 § 1 k.p. 2) Brak możliwości zatrudnienia pracownicy po urlopie wychowawczym na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przez nią przed urlopem lub zgodnym z jej kwalifikacjami uzasadnia wypowiedzenie

Przyczyny odwołania dyrektora przedsiębiorstwa państwowego wymienione w art. 37a ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1991 r., Nr 18, poz. 80 ze zm.) tylko wtedy stanowią podstawę odwołania równoznacznego z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 70 § 3 k.p.), jeżeli jednocześnie mogą być uznane za przyczyny przewidziane

Pracownikowi nie przysługuje roszczenie przeciwko zakładowi pracy o ustalenie wykonywania zatrudnienia w szczególnych warunkach w celu uzyskania zasiłku dla bezrobotnych do czasu nabycia prawa do emerytury.

Przepis art. 21 ust. 5a ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 43 poz. 165/ nie uzależnia jego zastosowania od nabycia prawa do zasiłku na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./. Istota tego przepisu tkwi w tym, że prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje nadal tym wszystkim

Zakreślenie przez ustawodawcę terminu do złożenia wniosku /art. 10 ustawy z dnia 25 października 1990 r. i zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego - Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/ powoduje, iż czynności podjęte w okresie późniejszym nie mogą wywołać skutku prawnego w postaci zobowiązania określonego podmiotu do zwrotu mienia.

Rolnicza spółdzielnia produkcyjna nie ma obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy od wypłat na rzecz swych członków, z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Wypłaty na rzecz członków rolniczej spółdzielni produkcyjnej z tytułu ich działalności rolniczej nie podlegają składce na Fundusz Pracy.