Współczynniki podwyższające odpisy amortyzacyjne w grupie 2

Art. 16i updop (art. 22i updof)

(…) 2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:

  1)   dla budynków i budowli używanych w warunkach:

a)  pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b)  złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, (…)

Art. 16j updop (art. 22j updof) 

1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l (art. 22l updof) (od redakcji: art. 16 l updop i art. 22 l updof dotyczy odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego), mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

(…)

3)  dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:

a)  trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem,

b)  kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych

- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata,

4)  dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

(…)

3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

  1)   używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub

  2)   ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

  1)   inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat,

  2)   inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.