01.07.2020 Obrót gospodarczy

Wyrok SN z dnia 1 lipca 2020 r., sygn. I NO 162/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Siwek (przewodniczący)

SSN Aleksander Stępkowski (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Żmij

w sprawie z wniosku Ministra Sprawiedliwości o uchylenie uchwał Walnego Zgromadzenia Izby Komorniczej w R. nr 7/(...), nr 8/(...) i nr 7(...), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 1 lipca 2020 r.,

1) uchyla uchwały nr 8/(...) i nr 7(...);

2) oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 2 października 2019 r. Minister Sprawiedliwości (dalej: Minister) działając na podstawie art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz.U. 2020, poz. 121, ze zm.; dalej: u.k.s.), wniósł o uchylenie, jako sprzecznych z prawem:

1. uchwały nr 7/(...) podjętej przez XXII Zwyczajne Walne Zgromadzenie Izby Komorniczej w R. w dniu 15 marca 2019 r. w sprawie ustalenia wysokości składek miesięcznych uiszczanych na potrzeby organów samorządu komorniczego;

2.uchwały nr 8/(...) podjętej przez XXII Zwyczajne Walne Zgromadzenie Izby Komorniczej w R. w dniu 15 marca 2019 r. w sprawie ustalenia wysokości składek na określony cel;

3.uchwały nr 7(...) podjętej przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Izby Komorniczej w R. w dniu 12 kwietnia 2019 r. w sprawie ustalenia składki na określony cel uiszczanej przez asesorów komorniczych Izby Komorniczej w R..

Minister wskazał, że pierwsza z kwestionowanych uchwał Izby Komorniczej w R. (dalej: Izba), uchwała nr 7/(...), nie powinna pozostawać w obrocie prawnym ponieważ stanowi obejście art. 38 ust. 2 u.k.s. Wskazany przepis ustawy przewiduje szczególne zasady określania wysokości składek miesięcznych opłacanych przez komorników na potrzeby organów samorządu komorniczego. Kwestionowana uchwała nie zawiera natomiast odesłania do unormowań ustawowych i może budzić wątpliwości interpretacyjne co do ich obowiązywania.

Odnosząc się do uchwały nr 8/(...) Minister stwierdził, że jest ona niezgodna z art. 208 ust. 1 pkt 6-7 u.k.s. Pod "pozorem" składki przeznaczonej na określony cel (art. 208 ust. 1 pkt 7 u.k.s.), jakim miało być pokrycie bieżących kosztów funkcjonowania biura Izby Komorniczej, zobowiązano komorników do ponoszenia kosztów działania samej Izby Komorniczej. Wprowadzono zatem dodatkową składkę na potrzeby organów samorządu komorniczego (art. 208 ust. 1 pkt 6 u.k.s.), z przekroczeniem limitu kwotowego wynikającego z art. 38 u.k.s. Stanowi to - zdaniem Ministra - przykład ewidentnego obejścia art. 38 w zw. z art. 208 ust. 1 pkt 6 u.k.s. Minister stwierdził przy tym, że wskazana uchwała jest niezgodna także z art. 207 ust. 5 oraz art. 209 ust. 3 u.k.s., ponieważ została podjęta z udziałem asesorów komorniczych, którzy z mocy wskazanych przepisów wyłączeni są od głosowania w sprawach dotyczących ustalania wysokości składek miesięcznych na potrzeby organów samorządu komorniczego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp