Postanowienie SN z dnia 3 marca 2020 r., sygn. II PK 36/19
Art. 8 k.p. nie kształtuje praw podmiotowych, nie zmienia i nie modyfikuje praw, jakie wynikają z innych przepisów prawa. Przepis ten upoważnia sąd do oceny, w jakim zakresie, w konkretnym stanie faktycznym, działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie jego prawa i nie korzysta z ochrony prawnej. Stosowanie art. 8 k.p. pozostaje zatem w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności konkretnej sprawy. Ponadto ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie norma art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego. Sfera ta w ramach postępowania kasacyjnego może podlegać kontroli tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Franczak
w sprawie z powództwa A. K. przeciwko Sądowi Rejonowemu w E. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 3 marca 2020 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 28 września 2018 r., sygn. akt VII Pa [...],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z dnia 28 września 2018 r., VII Pa [...], oddalił apelację powoda A.K. od wyroku Sądu Rejonowego w M. z dnia 26 września 2017 r., którym oddalono jego powództwo przeciwko pozwanemu Sądowi Rejonowemu w E. o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach.
W uzasadnieniu wyroku Sąd drugiej instancji podniósł, że chociaż powód na skutek prawomocnego skazania za przestępstwo utracił przymiot nieskazitelnego charakteru, to jednak brak było podstaw do stwierdzenia w trybie art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 67), że stosunek pracy uległ z dniem 11 grudnia 2015 r. rozwiązaniu z mocy prawa z winy powoda bez wypowiedzenia. Na skutek prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 21 maja 2015 r., II K [...], nie doszło bowiem do utraty uprawnień koniecznych do wykonywania zawodu kuratora; nie orzeczono wobec powoda środka karnego w tym zakresie, orzekając karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, zawieszoną warunkowo na okres próbny w wymiarze dwóch lat. W ocenie Sądu Okręgowego, powództwo nie zasługiwało jednak na uwzględnienie nawet przez zasądzenie odszkodowania z uwagi na sprzeczność żądania powoda ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem tego prawa w świetle zasad współżycia społecznego (art. 8 k.p.). O ile do czasu zakończenia postępowania karnego oskarżony korzysta z domniemania niewinności, to z dniem uprawomocnienia się wyroku karnego powód stał się skazanym za przestępstwo oszustwa (art. 286 § 1 k.k.), co podważa jego uczciwość i wiarygodność, a tym samym zaprzecza dawaniu rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu kuratora. Skazanie powoda dało podstawę do stwierdzenia, że jego zachowanie winno być oceniane jako rażące naruszenie norm postępowania zgodnie z etyką wykonywania zawodu zaufania publicznego jakim jest zawód kuratora. Podważa jego odpowiedzialność, sumienność, wiarygodność oraz nieskazitelny charakter, a zatem dyskwalifikuje go w sferze etyczno - moralnej jako kuratora.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
